Ish-nënpresidenti amerikan Dick Cheney vdiq të hënën në moshën 84 vjeç. Shkaku ishin ndërlikimet e pneumonisë dhe sëmundjeve kardiake dhe vaskulare të Cheney.
“Dick Cheney ishte një njeri i shkëlqyer dhe i mirë që i mësoi fëmijët dhe nipërit e mbesat e tij ta donin vendin tonë dhe të jetonin jetë me guxim, nder, dashuri, mirësi dhe peshkim me mizë. Jemi pa masë mirënjohës për gjithçka që Dick Cheney bëri për vendin tonë. Dhe jemi të bekuar pa masë që e kemi dashur dhe jemi dashur nga ky gjigant fisnik i një njeriu,” thuhej në deklaratë.
I lindur si djali i një punonjësi qeveritar të ruajtjes së mjedisit në Lincoln, në vitin 1941, ai do të braktiste Universitetin Yale dhe do të punonte si asistent linjash për një kompani energjie në shtetin e tij të ri të Wyoming-ut.
Ndërsa Cheney po ndryshonte jetën e tij, SHBA-të ishin të përfshira në vështirësitë e Luftës së Vietnamit. Cheney e mbështeti atë luftë, por kurrë nuk mori pjesë në të. Ai mori pesë shtyrje ushtarake. Kritikët do ta kapnin këtë fakt dekada më vonë, pasi Cheney ndihmoi në udhëheqjen e SHBA-ve në një tjetër luftë të diskutueshme, atë në Irak.
Zëvendëspresidenti i ardhshëm e filloi karrierën e tij politike si praktikant në Kongres në vitin 1969. Po atë vit ai shkoi të punonte për një partner të ardhshëm në administratën Bush, Donald Rumsfeld, i cili drejtonte një zyrë ekonomike në Shtëpinë e Bardhë të Niksonit.
Cheney u largua nga Shtëpia e Bardhë para dorëheqjes së Niksonit, por në vitin 1974 ai u rikthye në punë për presidentin e ri, Gerald Ford. Cheney u ngjit shpejt në detyrë, duke u bërë shefi i stafit të Fordit në moshën 34 vjeç.
Ishte atëherë që ai filloi të zhvillonte një filozofi që do të lulëzonte plotësisht në Shtëpinë e Bardhë të George W. Bush. Besimi i tij ishte se pushteti i presidencës jo vetëm që duhet të mbrohet, por edhe të rivendoset. Në vitet 1970, ai pa Kongresin teksa miratoi reforma në përgjigje të Watergate dhe Vietnamit.
“Ne e kemi parë Aktin e Pushteteve të Luftës, një akt kundër kontrollit të sekuestrimit, dhe herë pas here, administratat kanë tregtuar autoritetin e presidentit për të bërë punën e tij. Ne nuk do ta bëjmë këtë në këtë administratë. Presidenti është i detyruar dhe i vendosur të mbrojë këto parime dhe t’ua kalojë këtë post, të tijin dhe timin, brezave të ardhshëm në një gjendje më të mirë nga sa e gjetëm,” tha ai në një intervistë të vitit 2002 në Fox News.
Në vitin 1978, Cheney kandidoi për në Kongres në Wyoming dhe fitoi. Ky ishte gjithashtu viti kur ai pësoi të parin nga një seri atakesh në zemër. Ai shërbeu në Kongres për një dekadë dhe më në fund hoqi dorë nga vendi i tij për t’u bërë sekretar i mbrojtjes për Presidentin George HW Bush. Kjo punë solli përballjen e parë të Cheney-t me Saddam Hussein, kur ai drejtoi Operacionin “Stuhia e Shkretëtirës” në Lindjen e Mesme. Lufta përfundoi shpejt pasi trupat irakiane u dëbuan nga Kuvajti. Në atë kohë, kishte disa që mendonin se SHBA-të duhet të vazhdonin deri në Bagdad dhe të rrëzonin regjimin e Sadamit. Presidenti Bush refuzoi; në vitin 1994, Cheney e mbrojti atë vendim.
“Ideja që tani duhet të shkojmë në Bagdad dhe në një farë mënyre të marrim kontrollin e vendit më duket jashtëzakonisht serioze për sa i përket asaj që do të na duhet të bëjmë sapo të mbërrijmë atje. Ndoshta do të duhet të vendosni një qeveri të re. Nuk është e qartë se çfarë lloj qeverie do të jetë ajo, sa gjatë do të duhet të qëndroni. Përfshirja ushtarake e SHBA-së në përcaktimin e rezultatit të luftës se kush do të qeverisë në Irak më duket si një përkufizim klasik i një moçali,” tha ai.
Cheney u largua nga Pentagoni kur Presidenti i parë Bush humbi ndaj Bill Clinton. Dy vjet më vonë, ai flirtoi me një kandidim presidencial, por në vend të kësaj iu drejtua sektorit privat, duke iu bashkuar kompanisë gjigante të shërbimeve energjetike Halliburton.
