Në Kinë, masat e tarifave prej 145% të vendosura nga Donald Trump nuk kanë shkaktuar panik, por janë kthyer në objekt humori në mediat sociale kineze. Në vend të shqetësimit, shumë kinezë kanë krijuar meme humoristike dhe video virale, duke përdorur figura të Trump, zëvendëspresidentit JD Vance dhe Elon Musk, që punojnë në linjat e prodhimit të këpucëve dhe iPhone-ve. Presidenti kinez Xi Jinping ka deklaruar vendosmërinë për të mos u tërhequr, duke nënvizuar se Kina gjithmonë ka ecur përpara me forcat e veta dhe nuk trembet nga presionet.
Por Xi Jinping ka probleme.
Megjithëse Kina është më pak e varur nga eksportet drejt SHBA-ve krahasuar me një dekadë më parë, tarifat amerikane vijnë në një kohë kur ekonomia kineze është në vështirësi. Ekonomia përballet me një krizë të rëndë në tregun e banesave, me një numër të jashtëzakonshëm apartamentesh të boshatisura, aq sa ka kapacitet për të strehuar dyfishin e popullsisë së Kinës. Shumë familje kanë parë kursimet e tyre të humbasin vlerë për shkak të rënies së çmimeve të banesave, duke dëmtuar rëndë besimin e konsumatorëve.
Përveç krizës së banesave, Kina përballet edhe me një situatë të rëndë pensionale. Në dekadën e ardhshme, rreth 300 milionë persona do të dalin nga fuqia punëtore, duke ngritur shqetësime mbi qëndrueshmërinë e fondeve pensionale. Gjithashtu, papunësia tek të rinjtë është bërë një problem serioz, me mbi 20% të të rinjve në zonat urbane që janë pa punë.
Qeveria kineze është përpjekur të stimulojë ekonominë e brendshme përmes masave të ndryshme, duke përfshirë subvencionimin e kujdesit për fëmijët, rritjen e pagave dhe nxitjen e konsumit të produkteve elektronike dhe automjeteve elektrike. Megjithatë, ekonomistët theksojnë se këto masa afatshkurtra nuk janë të mjaftueshme dhe nevojiten strategji më të qëndrueshme për të rritur të ardhurat reale të qytetarëve.
Në aspektin ndërkombëtar, Kina po përpiqet të kompensojë humbjet e eksporteve drejt SHBA-ve duke rritur tregtinë me rajone të tjera, përfshirë Azinë Juglindore, Amerikën Latine dhe Afrikën. Projekti “Një Brez Një Rrugë” ka forcuar marrëdhëniet tregtare me shumë vende, duke reduktuar varësinë nga tregu amerikan. Në vitin 2001, vetëm 30 vende kishin Kinën si partnerin kryesor tregtar, ndërsa tani mbi 145 vende kanë më shumë tregti me Kinën sesa me SHBA.
Tarifat amerikane kanë krijuar mundësi për Kinën të përforcojë pozicionin e saj në skenën globale, duke e shfaqur veten si një partner të besueshëm tregtar dhe një alternativë ndaj SHBA-ve. Megjithatë, kjo strategji nuk është pa rreziqe, pasi ekziston mundësia që eksportet kineze të destinuara për tregun amerikan të krijojnë probleme tregtare në rajone të tjera.
Në përfundim, ekonomia e Kinës përballet me sfida nga një krizë në tregun e banesave, papunësi të lartë tek të rinjtë dhe një popullsi në plakje, që ndikojnë në uljen e konsumit. Edhe pse tarifat e vendosura nga Trump i rëndojnë më tej këto probleme, diversifikimi i partnerëve tregtarë dhe përparimet teknologjike të Kinës ofrojnë mundësi për rritje. Xi synon ta përdorë këtë krizë për të rritur më tej ndikimin global të Kinës, duke e portretizuar atë si një partner të qëndrueshëm tregtar, ndonëse veprimet e mëparshme dhe rreziku i vërshimit të tregjeve me produkte kineze ngjallin shqetësime.
