Fitore të jashtëzakonshme dhe rënie të bujshme. Edhe John Terry i ka përjetuar në lëkurën e tij emocionet shumë të forta të jetës së sportistëve profesionistë, si në të mirë ashtu edhe në të keq. Ish-mbrojtësi i Chelsea dhe i kombëtares angleze ka fituar pothuajse gjithçka, por është përballur edhe me një zhgënjim shumë të rëndë, i shoqëruar me mendime të errëta, si pasojë e një krize shumë të fortë.
John Terry dhe momenti më i vështirë i karrierës
Vetë JT, i cili sot punon me sektorin e të rinjve të Blues, ka folur për këtë në podcastin Mennie Talks. Cili ka qenë momenti më i ulët i karrierës së John Terry? Pa asnjë dyshim, periudha pas finales së Champions League 2008, kur Chelsea u dorëzua pas penalltive ndaj Manchester United. Ish-kapiteni kishte në këmbë shansin e fitores, duke gjuajtur penalltinë vendimtare. Rrëshqitja e tij para goditjes së topit, i cili përfundoi në shtyllë, është bërë historike.
Penalltia vendimtare e humbur në Champions
Finalja përfundoi në mënyrën më të keqe për skuadrën londineze, që u mposht në Moskë nga Manchester United i Cristiano Ronaldos. Terry ishte i shkatërruar, duke ndjerë mbi supe gjithë përgjegjësinë për humbjen e Chelsea. Një goditje shumë e rëndë, që edhe sot, pas kaq vitesh, është e vështirë për t’u kapërcyer. Me kalimin e kohës dhe pas përfundimit të karrierës, sot ish-qendërmbrojtësi mund të flasë pa filtra.
“Tanë që jam tërhequr është ndryshe. Nuk kam më përqendrimin e të luajturit çdo javë, nuk ka më adrenalinën e stadiumit, të tifozëve – ka deklaruar JT –. Dhe atëherë po, ajo plagë kthehet të ndihet. Më ndodh ende të zgjohem natën dhe të mendoj: ‘A ka ndodhur vërtet?’. Dhe nuk besoj se do të zhduket kurrë plotësisht”.
Por si ia del Terry të jetojë me atë mendim? E vështirë të thuhet: “Sinqerisht nuk e di. Vazhdo përpara dhe kaq. Jam rritur me një mentalitet tjetër: nëse ishe i trishtuar, merrje një shpullë pas koke dhe duhej të reagoje, të ngriheshe, të përplaseshe me lojtarin më të madh. Kështu funksiononte atëherë. Sot gjërat kanë ndryshuar, dhe fatmirësisht. Duke parë pas, do të doja të kisha folur me dikë në atë moment”.
Mendimet e errëta të John Terry
Ajo natë nuk do të harrohet kurrë nga kampioni anglez, edhe sepse mund të kishte marrë një rrjedhë tragjike: “Kujtoj që pas ndeshjes u kthyem të gjithë në hotel dhe unë isha, besoj, në katin e 25-të në Moskë, duke parë jashtë nga dritarja dhe duke menduar: pse, pse? Nuk po them se do të isha hedhur, por në ato momente disa mendime të tilla të kalojnë nëpër kokë. Pastaj erdhën shokët e skuadrës, më zbritën poshtë, dhe janë pikërisht ato momente, ato ‘po sikur…’. Nuk e di kurrë, apo jo?”.
