Për dekada të tëra, politika e tregtisë ka qenë një problem ekonomik dhe politik padyshim i mërzitshëm dhe në dukje i pakontestueshëm. Tregtia ishte kryesisht e lirë dhe po bëhej më e lirë, tarifat po bëheshin gjithnjë e më të ulëta dhe bota po globalizohej gjithnjë e më shumë, jo më pak. Por krahas këtyre tendencave afatgjata, pati edhe disa pasoja serioze.
Ekonomitë e pjekura dhe të zhvilluara si Britania e Madhe dhe SHBA u bënë gjithnjë e më të varura nga importet e lira nga Kina dhe, në proces, panë që sektorët e tyre të prodhimit të tkurren. Zona të mëdha të rripit të ndryshkut në SHBA dhe në pjesën më të madhe të Midlands dhe Anglisë Veriore u zbrazën.
Dhe deri në një farë mase këtu filloi me të vërtetë historia e “Ditës së Çlirimit” të Donald Trump me nocionin se tregtia e lirë dhe globalizimi kishin një anë më të errët, një anë që ai dëshiron ta korrigjojë nëpërmjet tarifave. Ai vendosi një sërë tarifash në mandatin e tij të parë, disa për Kinën, disa për materiale specifike si çeliku dhe alumini.
Por lartësia dhe gjerësia e atyre tarifave nuk ishin asgjë në krahasim me ato për të cilat sapo kemi dëgjuar. Që nga vitet 1930, SHBA nuk e ka rritur kaq rrënjësisht nivelin e tarifave ndaj të gjitha kombeve në mbarë botën. Në atë kohë, ato tarifa e përkeqësuan Depresionin e Madh.
Është me mend se cilat do të jenë pasojat e këtyre. Por do të ketë pasoja. Pasojat për natyrën e globalizimit, pasojat për ekonominë amerikane (tarifat janë jashtëzakonisht inflacioniste), pasoja për gjeopolitikën.
Dhe deri në një farë mase, vetëm duke ditur se pak më shumë për planet e Shtëpisë së Bardhë do të sjellë pak lehtësim për tregjet financiare, të cilat janë shqetësuar për muaj të tërë për vendosjen e tarifave. Kjo pasiguri kohët e fundit arriti në nivele të paprecedentë.
Por mos supozoni për asnjë moment se kjo sagë ka marrë fund. Asgjë e tillë. Në ditët në vijim do të mësojmë më shumë më shumë për arrat e këtyre politikave, më shumë për masat hakmarrëse që vijnë nga vendet e tjera.
Ne, ndoshta, do të kuptojmë më shumë nëse disa vende përfshirë Britaninë e Madhe do të gëzojnë pushime nga tarifat. Për të parafrazuar Churchillin, ky nuk është fundi i luftës tregtare, apo edhe fillimi i fundit ndoshta vetëm fundi i fillimit./Sky News/
