Një procedurë shkarkimi e ngritur kundër presidentit francez Emmanuel Macron nga partia e majtë La France insoumise (LFI) u konsideruar e pranueshme nga byroja e Asamblesë Kombëtare të martën (17 shtator), me 12 vota pro dhe 10 kundër. Lëvizja, e para e këtij lloji në historinë e Republikës së Pestë, nuk ka shanse reale për të pasur sukses, megjithëse rezultati i votimit të së martës pritej, duke pasur parasysh që krahu i majtë Nouveau Front Populaire (NFP) i cili përfshin LFI mban shumicën në byro autoriteti më i lartë kolegjial i Asamblesë Kombëtare.
Procedura u nis për të denoncuar zhvillimin e paprecedentë autoritar të Macron në botën e regjimeve parlamentare dhe në sistemin e demokracisë përfaqësuese, një peticion, i nënshkruar nga mbi 300 mijë qytetarë. Gjatë verës, Presidenti i Republikës refuzoi të lejonte kandidaten e NFP, Lucie Castets, të formonte një qeveri, pavarësisht se NFP fitoi shumicën e vendeve në zgjedhjet legjislative të korrikut. Veterani i krahut të djathtë, Michel Barnier u emërua përfundimisht kryeministër në fillim të këtij muaji.
Shkarkimi i mundshëm i Emmanuel Macron tani do të duhet të shqyrtohet nga Komisioni i Ligjeve i Kuvendit, përpara se të hidhet në votim në parlamentin e gjerë. Për t’u miratuar, teksti duhet të marrë votat nga dy të tretat e deputetëve 385 nga 577. Nëse rezoluta kalon pengesën e Asamblesë, më pas duhet t’i dërgohet Senatit, ku partitë e krahut të djathtë dhe aleatët e tyre qendrorë kanë shumicën.
Prandaj është matematikisht e pamundur që shkarkimi i Macron të miratohet, veçanërisht pasi presidentja e Rassemblement National (RN) në Asamblenë Kombëtare, Marine Le Pen, e denocnoi veprimin si një komedi të keqe të orkestruar nga e majta, duke i akuzuar ata, si përhapës së çrregullimit dhe kaosit. Megjithatë, deputetët e LFI-së, përfshirë Antoine Léaument, nxituan ta mirëprisnin votimin e së martës si një përgjigje parlamentare” të nevojshme.
Nga ana e tij, kreu i partisë Jean-Luc Mélanchon bëri thirrje për demonstrata në të gjithë Francën të shtunën më 21 shtator, për të rrëzuar Macron. Ish-kryeministri Gabriel Attal, tani udhëheqës i grupit të deputetëve të partisë presidenciale në Asamblenë Kombëtare, e përshkroi këtë mocion dhe këtë debat, si një shpallje lufte ndaj institucioneve tona.
