NACIONALIZMI SHQIPTAR – SI PLATFORMË PËR RINGRITJEN KOMBËTARE
Flamur Bucpapaj
Platforma Kombëtare e Nacionalizmit Shqiptar – Deklaratë Strategjike
Duke parë sulmet e vazhdueshme ndaj interesave kombëtare dhe kompanive shqiptare, si dhe cenimin e vlerave dhe identitetit tonë kombëtar, ne, Nacional.al dhe Flamur Bucpapaj, jemi të vendosur të ofrojmë një platformë të hapur dhe gjithëpërfshirëse për të gjithë ata që besojnë në:
Sovranitetin e Shqipërisë
Mbrojtjen e interesave të shqiptarëve kudo
Forcimin e shtetit dhe ekonomisë kombëtare
Qëllimi i platformës
Të ofrojë një hapësirë informative dhe politike, ku çdo shqiptar mund të kontribuojë dhe të angazhohet për çështjet kombëtare.
Të mbrojë kompanitë, institucionet dhe vlerat shqiptare nga ndikimet e huaja dhe sulmet e pakontrolluara.
Të krijojë një rrjet solidariteti dhe bashkëpunimi mes qytetarëve, organizatave dhe elitave patriotike.
Parimet e platformës
Transparencë dhe llogaridhënie: Çdo aktivitet dhe vendim i platformës publikohet dhe monitorohet nga qytetarët.
Angazhim qytetar: Të gjithë ata që identifikohen me misionin e platformës mund të japin kontributin e tyre në debat, projekte dhe iniciativa kombëtare.
Mbrojtja e interesave kombëtare: Çdo vendim, projekt ose artikulim publik është në përputhje me interesin e shqiptarëve dhe sovranitetin e vendit.
Bashkëpunim strategjik: Lidhje me partnerë dhe institucione që mbështesin çështjet shqiptare në rajon dhe globalisht.
Nacionalizmi shqiptar, në kuptimin e tij autentik, nuk është urrejtje ndaj kombeve të tjera, por dashuri e pakushtëzuar për kombin, tokën dhe kulturën e vet. Në realitetin e sotëm, pas tre dekadash tranzicioni të deformuar, Shqipëria dhe trojet shqiptare ndodhen përballë një rreziku të dyfishtë:
Erozionit të sovranitetit nga jashtë, për shkak të mungesës së forcës mbrojtëse dhe presionit politik ndërkombëtar.
Kapjes së shtetit nga brenda, për shkak të korrupsionit, mungesës së rrotacionit politik dhe varësisë së elitave nga interesa të huaja.
Në këtë kuadër, nacionalizmi shqiptar në formë patriotike, demokratike dhe në aleancë strategjike me SHBA-në bëhet domosdoshmëri historike
Roli i nacionalizmit të ri patriotik
Një nacionalizëm i ri, i irithemeluar dhe i orientuar drejt së ardhmes, nuk duhet të jetë ekskluzivist apo radikal, por i bazuar mbi parime të qarta dhe strategji konkrete që forcojnë sovranitetin dhe unitetin kombëtar.
. Patriotizëm demokratik
Nacionalizmi i ri duhet të promovojë mbrojtjen e të drejtave të shqiptarëve kudo, duke respektuar të drejtat e popujve të tjerë dhe normat ndërkombëtare.
Instrumentet konkrete:
Monitorim i të drejtave të komuniteteve shqiptare në rajon dhe diaspora.
Iniciativa kulturore dhe arsimore që ruajnë gjuhën dhe identitetin kombëtar.
Politikë diplomatike aktive për të mbështetur shqiptarët jashtë Shqipërisë.
Pasojat pozitive:
Rrit besimi i shqiptarëve në institucionet shtetërore.
Konsolidon reputacionin e Shqipërisë si shtet demokratik dhe respektues të ligjit.
. Aleanca strategjike me SHBA-në
Bashkëpunimi me SHBA-në ofron një garanci sigurie dhe stabiliteti territorial, duke përballuar presionet rajonale nga fqinjët dhe ndikimet e huaja.
Instrumentet konkrete:
Marrëveshje ushtarake dhe trajnime të përbashkëta.
Bashkëpunim ekonomik dhe teknologjik për projekte strategjike.
Përdorim i ekspertizës amerikane në forcimin e institucioneve shtetërore.
Pasojat pozitive:
Shndërron sovranitetin formal në sovranitet të aftë për të mbrojtur interesat kombëtare.
Forcon pozicionin e Shqipërisë në Ballkan dhe në organizata ndërkombëtar
. Forcim i ushtrisë dhe ekonomisë kombëtare
Forca ushtarake dhe kapaciteti ekonomik janë themelet e sovranitetit real.
Instrumentet konkrete:
Modernizim i ushtrisë dhe zhvillimi i industrisë strategjike kombëtare.
Politika industriale që mbështet prodhimin vendas dhe pavarësinë energjetike.
Sisteme monitorimi dhe menaxhimi të burimeve kombëtare.
Pasojat pozitive:
Redukton varësinë nga vendet e huaja.
Siguron mbrojtje reale të territorit dhe forcim ekonomik për popullin.
. Rrotacion politik dhe meritokraci
Për të thyer sistemin e ngurtë të elitave, nacionalizmi i ri duhet të mbështesë rotacionin e detyrueshëm politik dhe promovimin e meritës.
Instrumentet konkrete:
Ligje që detyrojnë rotacionin e liderëve në partitë kryesore dhe institucionet shtetërore.
Sisteme transparente për zgjedhjen e udhëheqësve të rinj.
Mbështetje për individët e rinj dhe të talentuar në politikë dhe administratë.
Pasojat pozitive:
Ul korrupsionin dhe klientelizmin.
Rrit pjesëmarrjen qytetare dhe besimin tek demokracia.
. Unitet kombëtar
Nacionalizmi i ri synon të krijojë politikë të bashkërenduar ndërshqiptare, duke përfshirë Shqipërinë, Kosovën, Malin e Zi, Maqedoninë e Veriut dhe diasporën.
Instrumentet konkrete:
Këshill kombëtar ndërshqiptar për koordinim politik, ekonomik dhe kulturor.
Projekte të përbashkëta arsimore, kulturore dhe infrastrukturore.
Promovim i identitetit kombëtar dhe bashkëpunimit mes komuniteteve shqiptare.
Pasojat pozitive:
Forcon fuqinë diplomatike dhe ekonomike të shqiptarëve.
Ruajt dhe forcon lidhjet kulturore dhe identitetin kombëtar.
Ndihmon në bashkëpunim rajonal dhe integrim strategjik.
Ky nacionalizëm i ri patriotik nuk është thjesht një ide politike, por një strategji e plotë për forcimin e shtetit, ekonomisë, ushtrisë dhe unitetit kombëtar, duke garantuar që Shqipëria të bëhet një shtet sovran, i fuqishëm dhe i respektuar në Ballkan dhe në botë.
Sovraniteti i kufizuar
Edhe pse Shqipëria është formalisht një shtet sovran dhe anëtare e NATO-s, realiteti i sotëm tregon se ky sovranitet është i kufizuar dhe shpesh i varur nga faktorë të jashtëm. Kjo gjendje buron nga disa arsye të ndërlidhura:
Mungesa e forcës ushtarake funksionale
Ushtria shqiptare, në strukturë, numër dhe pajisje, është shumë e kufizuar. Ajo nuk ka kapacitet të mbrojë të gjithë kufirin shtetëror në rast agresioni.
Pjesa më e madhe e armatimit është e vjetruar dhe e papërshtatshme për luftë moderne, ndërkohë që trajnimi dhe gatishmëria janë minimale.
Forcat Ajrore pothuajse nuk ekzistojnë në kuptimin operativ: mungojnë avionët luftarakë, sistemet e radarëve të avancuar dhe mjetet e mbrojtjes ajrore.
Marina ushtarake ka pak anije patrullimi dhe nuk ka kapacitete të mjaftueshme për mbrojtjen e ujërave territoriale dhe burimeve detare.
Varësia strategjike nga NATO
Duke qenë anëtare e NATO-s, Shqipëria ka marrë përsipër detyrime për të kontribuar në sigurinë kolektive, por në praktikë ka mbetur kryesisht si një konsumator sigurie dhe jo si një ofrues real.
Çdo skenar mbrojtjeje kombëtare bazohet pothuaj tërësisht në ndërhyrjen e forcave të huaja, kryesisht amerikane, duke e bërë vendin të pambrojtur në rast izolimi ose krize ndërkombëtare ku NATO mund të mos reagojë menjëherë.
Mungesa e kapaciteteve industriale dhe teknologjike
Shqipëria nuk prodhon armatim të rëndë, mjete luftarake, sisteme elektronike ushtarake apo pajisje strategjike.
Industria ushtarake e dikurshme (fabrikat e municioneve, depot e armatimit, qendrat e riparimit të tankeve) është shkatërruar ose privatizuar pa strategji.
Varësia totale nga importet e armëve e bën vendin të cenueshëm ndaj presioneve ekonomike dhe politike.
Ndikimi në politikën e jashtme dhe të brendshme
Kur një vend nuk ka kapacitete reale mbrojtëse, ai është i detyruar të ndjekë vijën politike të fuqive të mëdha ose të fqinjëve të tij më të fortë.
Në negociata rajonale, Shqipëria shpesh ka pozicion të dobët, pasi nuk ka mjetet e presionit që siguron një ushtri moderne.
Kjo situatë e bën të vështirë mbrojtjen e interesave kombëtare në çështje të ndjeshme, si kufijtë detarë, të drejtat e shqiptarëve në rajon, apo shfrytëzimi i burimeve natyrore. Analizë historike e dobësimit të sovranitetit
Pas viteve ’90, pas rënies së regjimit komunist, ushtria shqiptare u shkatërrua gradualisht. Një pjesë e forcave u shpërbë, depot e armatimeve u grabitën ose u shkatërruan, ndërsa shumë teknologji të prodhimit të armëve u humbën.
Privatizimet e pakontrolluara dhe mungesa e investimeve strategjike në industrinë e mbrojtjes çuan në varësi të plotë nga importet e huaja.
Trupat e para të NATO-s që u vendosën në vend pas anëtarësimit nuk ishin për të forcuar ushtrinë shqiptare, por për të garantuar sigurinë e rajonit pa investim serioz nga shteti shqiptar.
Pasojat strategjike
Shqipëria nuk ka as kapacitete për të zhvilluar operacione të pavarura ushtarake, duke e bërë vendin të varur nga vendimet e aleatëve në çdo krizë.
Dobësia e forcave të armatosura ndikon direkt në politikën e jashtme, duke e detyruar vendin të pranojë marrëveshje ose pozicione të pafavorshme për interesat kombëtare.
Shteti nuk mund të mbrojë në mënyrë efektive sovranitetin ekonomik dhe energjetik, pasi mungesa e kapaciteteve mbrojtëse lejon presion politik nga fqinjët dhe investitorët e huaj.
Faktorët shtesë që dobësojnë sovranitetin
Mungesa e teknologjisë dhe inovacionit
Shqipëria nuk ka fabrika të prodhimit të armëve moderne apo teknologji inteligjence ushtarake.
Kjo krijon një hendek të madh me vendet fqinje dhe me standardet e NATO-s.
Varësia nga burime të huaja energjetike dhe ushqimore
Vendimi për importin e energjisë, gazit apo ushqimit vendos Shqipërinë në një pozitë të dobët strategjike.
Dobësia e strukturave civile në rast lufte ose emergjencash
Nuk ka qendra kombëtare koordinimi për mbrojtje civile.
Popullsia nuk është e trajnuar për situata emergjente, gjë që rrit cenueshmërinë e vendit.
Fragmentimi politik dhe mosuniteti kombëtar
Pa unitet politik dhe koordinim të plotë midis institucioneve dhe trojeve shqiptare, çdo strategji mbrojtjeje është e mangët dhe shpesh simbolike. Kapja politike dhe mungesa e rrotacionit
Situata aktuale
Në Shqipëri, të njëjtët aktorë politikë kanë mbajtur pushtetin për mbi 30 vjet, duke alternuar shpesh në qeveri, por duke ruajtur kontrollin e vërtetë mbi institucionet kyçe të shtetit. Ky fenomen ka krijuar një sistem të kapur dhe oligarkik, ku fuqia politike dhe ekonomike është e përqendruar në duart e disa familjeve dhe grupimeve të fuqishme, ndërsa qytetarët mbeten pothuaj pa ndikim real.
Mungesa e udhëheqësve të rinj
Partitë kryesore nuk kanë një mekanizëm të fortë për zgjedhjen e liderëve të rinj.
Brezat e rinj shpesh përjashtohen nga vendimmarrja, duke e bërë skenën politike një arenë të mbyllur për të njëjtët njerëz.
Pa liderë të rinj, ide të reja dhe qasje të ndryshme, vendi ngec në stagnim dhe nuk mund të përgjigjet ndaj sfidave moderne.
Mungesa e konkurrencës së ndershme
Sistemi zgjedhor shpesh favorizon partitë e mëdha dhe nuk mundëson rivalitet të barabartë për aktorët e rinj.
Kjo situatë krijon demokraci formale, ku zgjedhjet zhvillohen në letër, por në praktikë nuk ka ndryshim të thellë në pushtet.
Të njëjtët njerëz vazhdojnë të përcaktojnë politikat ekonomike, sigurinë dhe marrëdhëniet ndërkombëtare, shpesh në interes personal dhe jo kombëtar.
Pasojat për shtetin dhe sovranitetin
Dobësimi i demokracisë
Pa rrotacion real, mekanizmat demokratikë bëhen të çalë dhe qytetarët humbasin besimin te institucionet.
Korrupsioni dhe nepotizmi lulëzojnë, duke krijuar një elitë që nuk llogaritet përballë popullit.
Cenimi i sovranitetit
Kur vendimet strategjike merren nga të njëjtët njerëz për dekada, vendi bëhet i prekshëm ndaj presioneve të huaja.
Politikë të jashtme dhe ekonomike shpesh përcaktohen nga interesa personale ose të fuqive të jashtme, jo nga nevojat reale të vendit.
Stagnimi ekonomik dhe social
Pa konkurrencë të shëndetshme politike, nuk ka nxitje për reforma reale.
Investimet e huaja dhe projektet kombëtare shpesh janë të orientuara nga lidhje politike dhe jo nga nevoja strategjike e vendit.
Rinia humbet shpresën dhe emigron, duke çuar në shpopullim dhe dobësim të kapitalit njerëzor.
Historiku i këtij fenomeni
Pas rënies së regjimit komunist në vitin 1991, pluralizmi politik solli shpresë, por mungesa e mekanizmave të brendshëm për rrotacion dhe transparencë krijoi bazën për dominimin e disa grupeve.
Në dekadat e fundit, kjo ka rezultuar në një “politizim të shtetit”, ku administrata, gjyqësori dhe organet e kontrollit janë nën ndikim të drejtpërdrejtë të liderëve të vjetër.
Nevoja për ndryshim
Rrotacioni i detyrueshëm i lidershipit në partitë kryesore dhe institucione shtetërore.
Kandidatura e hapur dhe konkurruese për të rinjtë dhe njerëzit me meritë.
Ligje antikorrupsion dhe për transparencë totale, për të garantuar që pushteti nuk të jetë pronë e pakicës.
Edukim qytetar dhe angazhim politik i rinisë, për të rikthyer kontrollin mbi pushtetin tek populli. Korrupsioni dhe varësia nga interesa të huaja
Lidhjet e elitave politike me interesa të huaja
Në dekadat e fundit, një pjesë e elitave politike shqiptare ka krijuar lidhje të ngushta financiare, strategjike dhe diplomatike me fuqitë rajonale dhe globale. Këto lidhje shpesh janë me interes të drejtpërdrejtë të Serbisë, Greqisë, por edhe me lobet ndërkombëtare që ndjekin objektiva të tyre, shpesh në dëm të interesave kombëtare.
Investimet e huaja shpesh shërbejnë si mjet për ndikim politik.
Projekte strategjike (si energjia, infrastruktura apo koncesionet) nuk përcaktohen nga nevoja kombëtare, por nga interesa të huaja.
Kjo krijon varësi të dyfishtë: ekonomike dhe politike, duke e bërë vendin të cenueshëm ndaj presioneve ndërkombëtare.
Orientimi i politikës së brendshme
Shumë vendime politike nuk bazohet në vizion kombëtar, por në kalkulime për mbijetesën e pushtetit nga aktorët kryesorë.
Ligje dhe reforma shpesh miratohen për të favorizuar individë të caktuar, duke injoruar nevojat reale të qytetarëve.
Politika e jashtme shpesh përcaktohet nga interesa personale të liderëve, duke e lënë vendin të paqartë dhe të pafortë në marrëdhënie ndërkombëtare.
Pasojat e korrupsionit dhe varësisë
Dobësim ekonomik
Shumë burime natyrore dhe projekte strategjike shfrytëzohen nga të huajt, ndërsa përfitimet për shtetin dhe qytetarët janë minimale.
Investimet e huaja shpesh nuk krijojnë punësim afatgjatë ose zhvillim të qëndrueshëm.
Rrezik për sovranitetin politik
Vendime strategjike mund të ndikohen nga interesa të huaja, duke cenuar pavarësinë e vendit në çështje energjetike, infrastrukture dhe siguri.
Demoralizim i qytetarëve
Qytetarët humbasin besimin te institucionet, pasi shohin se pushteti dhe resurset kombëtare përdoren për përfitime të pakicës dhe të huajve.
Nevoja për zgjidhje
Ligje të forta antikorrupsion, me dënime të rënda për çdo akt të lidhur me interesa të huaja kundër shtetit.
Transparentizim i plotë i kontratave me investitorë të huaj.
Krijimi i një agjencie kombëtare të kontrollit strategjik, për të mbrojtur interesat shtetërore nga ndikimet e jashtme.
. Fragmentimi kombëtar
Mungesa e vizionit të përbashkët
Shqipëria etnike është e shpërndarë midis Shqipërisë, Kosovës, Maqedonisë së Veriut, Malit të Zi, Luginës së Preshevës, Çamërisë dhe diasporës.
Mungesa e një vizioni të përbashkët për zhvillimin, mbrojtjen dhe bashkimin kulturor-politik e dobëson fuqinë kombëtare.
Politikat e brendshme shpesh nuk përfshijnë koordinim me komunitetet shqiptare jashtë kufijve, duke rritur fragmentimin.
Dobësimi i lidhjeve ndërmjet shqiptarëve
Marrëdhëniet ekonomike, kulturore dhe arsimore mes shqiptarëve të trojeve të ndryshme janë të dobëta.
Bashkëpunimi politik dhe diplomatik mes Shqipërisë, Kosovës dhe diasporës nuk është strategjik dhe shpesh mbetet sporadik.
Ky fragmentim e bën kombi më të dobët në negociata rajonale dhe ndërkombëtare, pasi mungon një politikë e unifikuar dhe e koordinuar.
Pasojat strategjike
Dobësim politik dhe diplomatik
Shqiptarët nuk kanë një zë të fuqishëm në Ballkan dhe në organizatat ndërkombëtare.
Dobësim ekonomik dhe social
Projekte infrastrukturore, arsimore dhe kulturore nuk përfshijnë gjithë komunitetet shqiptare, duke krijuar hendek mes trojeve.
Rrezik për identitetin kombëtar
Mungesa e koordinimit kulturor dhe arsimor mund të çojë në humbje të gjuhës, traditave dhe lidhjes historike mes trojeve.
Zgjidhje e nevojshme
Krijimi i një Këshilli të Përhershëm Kombëtar Shqiptar, me përfaqësues nga të gjitha trojet dhe diaspora, për të koordinuar politikat strategjike.
Bashkëpunim i ngushtë ekonomik, kulturor dhe arsimor, duke përfshirë shkëmbime rinore dhe projekte të përbashkëta.
Promovimi i një vizioni të përbashkët për Shqipërinë etnike, ku interesat kombëtare janë mbi interesat rajonale ose personale. Parimet bazë të nacionalizmit shqiptar
. Patriotizëm aktiv
Patriotizmi aktiv është angazhimi i vazhdueshëm për mbrojtjen e interesave kombëtare, brenda dhe jashtë kufijve të Shqipërisë.
Instrumentet konkrete:
Monitorim dhe mbrojtje e të drejtave të shqiptarëve në diasporë dhe trojet shqiptare jashtë Shqipërisë (Kosovë, Mal i Zi, Maqedoni e Veriut, Luginë e Preshevës, Çamëri).
Politika ekonomike dhe diplomatike që mbështet zhvillimin dhe integritetin territorial të të gjithë shqiptarëve.
Projekte kulturore, arsimore dhe mediatike për ruajtjen e identitetit kombëtar dhe forcimin e vetëdijes kombëtare.
Pasojat strategjike:
Rrit vetëdijen dhe angazhimin qytetar për çështjet kombëtare.
Siguron që interesat e shqiptarëve të jenë prioritare në marrëdhëniet ndërkombëtare.
Forcon identitetin dhe solidaritetin mes trojeve shqiptare.
Demokraci funksionale
Përkufizimi: Një sistem politik i bazuar në rotacion të detyrueshëm dhe përfshirje reale të qytetarëve në vendimmarrje.
Instrumentet konkrete:
Ligje që detyrojnë rotacionin e lidershipit në partitë politike dhe në institucionet shtetërore.
Rritja e transparencës dhe llogaridhënies së qeverisë ndaj qytetarëve.
Angazhimi i rinisë dhe grupeve qytetare në konsultime dhe vendimmarrje strategjike.
Pasojat strategjike:
Ul korrupsionin dhe klientelizmin në institucionet publike.
Nxit pjesëmarrjen qytetare dhe zhvillon një demokraci të qëndrueshme dhe të besueshme.
Siguron zgjedhje dhe politika që pasqyrojnë interesat reale të popullit, jo të elitave të përhershme.
. Forcim i shtetit
Përkufizimi: Ndërtimi i një shteti të fuqishëm dhe të qëndrueshëm, me ushtri moderne, ekonomi të fortë dhe drejtësi të pavarur.
Instrumentet konkrete:
Modernizim i ushtrisë dhe ndërtim i kapaciteteve për mbrojtje të plotë të territorit.
Politika industriale që mbështet prodhimin vendas dhe pavarësinë energjetike.
Reformë e drejtësisë dhe e institucioneve publike për të garantuar drejtësi, transparencë dhe pavarësi.
Pasojat strategjike:
Siguron sovranitet real dhe aftësi për të mbrojtur vendin nga presione të brendshme dhe të jashtme.
Rrit stabilitetin ekonomik dhe besimin e investitorëve.
Forcon legjitimitetin e shtetit dhe kapacitetin për të menaxhuar kriza.
. Aleanca strategjike
: Partneritet i pandashëm me SHBA-në dhe vendet që mbështesin interesat shqiptare, për siguri dhe zhvillim.
Instrumentet konkrete:
Marrëveshje të forta ushtarake, trajnime dhe bashkëpunim në fushën e inteligjencës dhe sigurisë.
Projekte ekonomike dhe teknologjike të përbashkëta për zhvillim strategjik.
Konsultime dhe koordinim politik në forumet ndërkombëtare për mbrojtjen e trojeve shqiptare.
Pasojat strategjike:
Forcon pozicionin e Shqipërisë në Ballkan dhe në organizata ndërkombëtare.
Redukton presionin dhe ndikimin e fqinjëve dhe lobimeve të huaja.
Siguron mbrojtje reale dhe stabilitet për shqiptarët në rajon.
. Unitet kombëtar
Përkufizimi: Politikë e përbashkët dhe koordinim mes të gjitha trojeve shqiptare për ruajtjen e identitetit, forcimin ekonomik dhe zhvillimin strategjik.
Instrumentet konkrete:
Krijimi i Këshillit Kombëtar Shqiptar, me përfaqësues nga të gjitha trojet dhe diaspora.
Bashkëpunim ekonomik, arsimor dhe kulturor midis Shqipërisë, Kosovës, Malit të Zi, Maqedonisë së Veriut dhe diasporës.
Projekte dhe programe që promovojnë identitetin, gjuhën dhe traditat shqiptare.
Pasojat strategjike:
Forcon fuqinë diplomatike dhe ekonomike të shqiptarëve në Ballkan dhe në botë.
Redukton fragmentimin politik dhe kulturor.
Siguron që interesat kombëtare janë mbi interesat rajonale ose personale.
Reforma në mbrojtje dhe politike
. Reforma në mbrojtje
Qëllimi: Të krijohet një ushtri moderne dhe funksionale, e aftë të mbrojë sovranitetin e Shqipërisë dhe interesat kombëtare, duke u bazuar në parimet e nacionalizmit të ri patriotik.
Elementët kryesorë:
Ushtri aktive prej të paktën 30,000 trupash
Ndërtimi i një strukture profesionale dhe të trajnuar mirë, e aftë për të garantuar sigurinë e brendshme dhe mbrojtjen e kufijve.
Theks në meritokraci dhe specializim, duke larguar ndikimet politike dhe klientelizmin në rekrutimin e forcave të armatosura.
Forcë ajrore moderne
Pajisje me avionë luftarakë të avancuar (F-16, Mirage) për mbrojtje ajrore dhe për integrim në aleanca ndërkombëtare (p.sh., NATO).
Zhvillimi i kapaciteteve të avionëve për misione mbikëqyrjeje, transport strategjik dhe mbështetje civile në situata emergjente.
Rrjet mbrojtjeje kundërraketore dhe anti-dron
Vendosje e sistemeve moderne për mbrojtjen e qyteteve strategjike, industrive dhe infrastrukturës kritike.
Integrim me sistemet e NATO-s për alarm dhe koordinim të kapaciteteve të mbrojtjes.
Trajnim i popullsisë për emergjenca dhe rezistencë civile
Formim i strukturave të civilëve të trajnuar për situata emergjente (katastrofa natyrore, sulme terroriste ose krizë ushtarake).
Edukim për vetë-mbrojtje, menaxhim emergjencash dhe bashkëpunim me ushtrinë dhe institucionet e sigurisë.
Pasojat e pritshme:
Rrit sovranitetin real të vendit dhe kapacitetin për të marrë vendime strategjike pa varësi të jashtme.
Siguron mbrojtje për qytetarët dhe infrastrukturën kritike.
Forcon pozicionin diplomatik dhe aleancat strategjike, duke rritur ndikimin rajonal.
. Reforma politike
Qëllimi: Të krijohet një sistem politik transparent, të përgjegjshëm dhe meritokratik, që eliminon oligarkinë e elitave të përhershme dhe rrit përfshirjen e qytetarëve.
Elementët kryesorë:
Kufizimi i mandateve të kryeministrit dhe presidentit në maksimum dy mandate
Garanton rotacion të detyrueshëm dhe parandalon grumbullimin e pushtetit në duart e një individi apo grupi të ngushtë.
Përmirëson qeverisjen dhe detyron lidershipin të planifikojë zhvillimin afatgjatë dhe të qëndrueshëm të vendit.
Hapja e listave zgjedhore dhe eliminimi i pragut bllokues për partitë e reja
Rrit pjesëmarrjen qytetare dhe mundësinë e partive të reja të hyjnë në parlament.
Forcon pluralizmin dhe konkurrencën politike, duke e bërë politikën më të ndershme dhe transparente.
Kontroll i pasurive të politikanëve dhe gjyqtarëve
Krijim i një mekanizmi të pavarur për auditimin e pasurive dhe burimeve të financimit politik.
Sanksione të rënda për deklarime të rreme ose fshehje të pasurive.
Redukton ndikimin e korrupsionit dhe lidhjet e interesave të huaja me politikën e brendshme.
Pasojat e pritshme:
Rrit besimin e qytetarëve në institucionet shtetërore dhe demokracinë.
Ul korrupsionin dhe klientelizmin.
Promovon meritokraci dhe zgjedhje të bazuara mbi aftësi dhe vizion, jo mbi lidhje dhe interesa të ngushta.
. Integrimi i reformave në strategjinë kombëtare
Mbrojtja: Ushtria dhe kapacitetet civile mbrojnë interesat kombëtare dhe garantojnë sovranitetin real.
Politika: Rotacioni dhe kontrolli i pasurive krijojnë një sistem transparent dhe meritokratik.
Efekt i kombinuar: Një Shqipëri e fuqishme ushtarakisht, ekonomikisht dhe politikisht, që mund të realizojë një vizion të përbashkët për Shqipërinë etnike dhe interesat strategjike rajonale. Programi për reduktimin e varfërisë dhe mbështetjen e familjes
. Ndërhyrja e shtetit në ekonomi për uljen e varfërisë
Qëllimi: Shteti ndërhyn aktivisht në sektorin ekonomik për të garantuar standarde minimale jetese dhe mundësi zhvillimi për çdo familje shqiptare.
Instrumentet konkrete:
Investime direkte në sektorin prodhues dhe industrial, duke krijuar vende pune të qëndrueshme dhe të paguara mirë.
Subvencione dhe kredi me interesa të ulëta për sipërmarrësit e rinj dhe fermerët.
Programi i sigurimeve sociale universale, që garanton mbështetje për familjet në nevojë dhe pensionistët.
Pasojat pozitive:
Reduktim i ndjeshëm i varfërisë.
Stabilitet ekonomik dhe rritje e konsumit të brendshëm.
Forcim i shtresës së mesme dhe zvogëlim i pabarazive sociale.
. Shtesa popullore dhe strehimi i familjeve të reja
Qëllimi: Sigurimi i strehimit të qëndrueshëm për çiftet e reja dhe familjet me shumë fëmijë, duke krijuar një politikë sociale të orientuar drejt zhvillimit të familjes dhe rritjes së popullsisë.
Instrumentet konkrete:
Shtëpi popullore dhe dhënia e tyre falas:
Shteti ndërton komplekse banimi me cilësi të lartë për çiftet e reja dhe familjet me shumë fëmijë.
Prioritet u jepet familjeve me të ardhura të ulëta dhe atyre që kontribuojnë aktivisht në zhvillimin e komunitetit lokal.
Mbështetje për çiftet e sapomartuara:
Dhënia e banesave ose granteve për blerje ose rikonstruksion banese.
Subvencione për pajisje shtëpiake dhe shpenzime bazë për vitet e para të martesës.
Mbështetje për familjet me shumë fëmijë:
Banesa më të mëdha dhe stimuj financiarë për çdo fëmijë të lindur mbi një numër të caktuar.
Heqje taksash për familjet me tre ose më shumë fëmijë.
Qendra komunitare dhe shërbime sociale që mbështesin edukimin dhe shëndetin e fëmijëve.
Pasojat pozitive:
Rritja e standardit të jetesës për familjet e reja dhe zvogëlim i varfërisë së trashëguar.
Stimulohet rritja e popullsisë dhe zhvillimi demografik i qëndrueshëm.
Forcohet lidhja e qytetarëve me shtetin, duke rritur besimin tek institucionet dhe politikat sociale.
. Strategjia afatgjatë për zhvillim social dhe ekonomik
Bashkimi i ndërhyrjes ekonomike, programeve të strehimit dhe mbështetjes së familjeve krijon një rrjet sigurie sociale dhe mundëson zhvillim të qëndrueshëm.
Politikat duhet të jenë të monitoruara dhe të auditueshme, për të shmangur korrupsionin dhe keqmenaxhimin.
R: Një Shqipëri ku askush nuk jeton në varfëri ekstreme, ku çiftet e reja dhe familjet me fëmijë kanë mundësi reale për jetë të mirë, dhe ku shteti luan rol aktiv në zhvillimin e komuniteteve. Shqiptarë, motra dhe vëllezër kudo që jeni – në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni të Veriut, Mal të Zi, Luginë të Preshevës, Çamëri dhe në diasporë –
Kombi ynë po kalon një nga periudhat më të rrezikshme që nga pavarësia.
Ne kemi flamurin, por nuk kemi fuqinë për ta mbrojtur.
Kemi tokën, por pasuritë tona po shiten për qindarka.
Kemi popullin më punëtor në Ballkan, por rinia po ikën çdo ditë.
Korrupsioni, paaftësia dhe tradhtia politike kanë krijuar një sistem ku sovraniteti është vetëm në letër.
Të njëjtët njerëz na sundojnë prej 30 vjetësh, duke u pasuruar mbi kurrizin e popullit dhe duke shitur interesat kombëtare tek Beogradi e Athina.
Ne nuk kemi ushtri, nuk kemi industri të fortë, nuk kemi arsim kombëtar të unifikuar.
Por historia na ka mësuar një gjë:
Shqiptari nuk dorëzohet.
Nga Lidhja e Prizrenit, te Shpallja e Pavarësisë, nga Lufta e Kosovës deri te qëndresa e diasporës, ne kemi treguar se kur bashkohemi, bëhemi të pathyeshëm.
Sot është koha të ngrihemi sërish.
Jo për urrejtje, por për mbrojtjen e vendit.
Jo për izolim, por për forcim kombëtar.
Jo për diktaturë, por për demokraci të vërtetë dhe rrotacion pushteti.
Ky Nacionalizëm Shqiptar që ne propozojmë nuk është i së kaluarës – është i shekullit XXI:
I bazuar në patriotizëm aktiv dhe demokraci funksionale.
I lidhur ngushtë me aleatët tanë strategjikë, mbi të gjitha SHBA-në.
I përqendruar te forcimi i shtetit dhe uniteti kombëtar në të gjitha trojet.
Ne kemi nevojë për një ushtri të fortë, për një ekonomi të pavarur, për një sistem arsimor kombëtar, për drejtësi të pandikuar dhe për liderë të rinj që nuk i shërbejnë askujt tjetër përveç Shqipërisë.
Koha e fjalëve boshe ka mbaruar.
Koha e veprimit ka ardhur.
Kjo platformë është plani.
Populli është forca.
E ardhmja është në duart tona.
Për një Shqipëri të fortë, për një Komb të bashkuar, për një të ardhme me dinjitet! E vërteta e hidhur
Sovraniteti ynë është i cunguar. Nuk kemi ushtri të aftë, nuk kemi kontroll të plotë mbi pasuritë tona natyrore, nuk kemi siguri ushqimore e energjetike.
Rinia po ikën. Mbi gjysmë milioni shqiptarë kanë lënë vendin në dekadën e fundit.
Klasa politike është e kalbur. Të njëjtët njerëz sundojnë për 30 vjet, duke u pasuruar dhe duke e kthyer shtetin në plaçkë private.
Armiqtë tanë historikë përfitojnë. Politika e kapur nga interesa serbe e greke ka lejuar dështimin e projekteve kombëtare dhe nënshtrimin ekonomik.
Kultura dhe historia po zbehen. Arsimi është i shthurur, historia e shtrembëruar, dhe gjuha jonë po dobësohet.
Historia na ka mësuar
Kur shqiptarët janë të përçarë, humbin gjithçka. Kur bashkohen, bëhen të pathyeshëm.
Lidhja e Prizrenit, Pavarësia e 1912-ës, Lufta e Kosovës – këto nuk ishin dhurata, por fitore të fituara me sakrifica.
Por sot, kemi harruar një mësim të madh: Liria nuk mbahet pa forcë.
Një flamur nuk mjafton. Duhet fuqi për ta mbrojtur. Duhet ekonomi për të ushqyer popullin. Duhet drejtësi për të ruajtur besimin.
Nacionalizmi që propozojmë
Ky nuk është nacionalizmi i verbër i urrejtjes.
Është nacionalizëm modern, demokratik dhe patriotik që bazohet mbi disa shtylla:
Forcim i shtetit me ushtri moderne dhe ekonomi të fuqishme.
Aleancë e pathyeshme me SHBA-në dhe miqtë tanë perëndimorë.
Luftë pa kompromis kundër korrupsionit dhe ndalimi i kapjes së shtetit nga interesa të huaja.
Unitet kombëtar mes Shqipërisë, Kosovës dhe diasporës.
Demokraci e vërtetë me rrotacion pushteti dhe liderë të rinj. Koha e veprimit
Shqipëria nuk mund të presë më.
Çdo vit që kalon pa ndryshim është një vit më afër shuarjes së shpresës.
Çdo ditë që lejojmë të na sundojnë të korruptuarit, është një ditë që humbasim nga e ardhmja jonë.
Ky manifest është plani për t’u çliruar nga vargonjtë e korrupsionit dhe dobësisë.
Ky është thirrja për të gjithë shqiptarët, pa dallim feje, krahine apo bindjeje politike, që duan një vend ku fëmijët tanë të jetojnë me dinjitet.
Bëhu pjesë e ringritjes
Nëse beson se Shqipëria meriton më shumë, ky është momenti yt.
Nëse nuk pranon të shohësh vendin tënd të shitet copa-copa, bashkohu me këtë platformë.
Nëse e do flamurin, mos mjafto me fjalë – vepro!
Kombi shqiptar është vetëm aq i fortë sa është brezi i tij i sotëm.
Ne jemi brezi që duhet të vendosë: Do të jemi roje të së ardhmes, apo varrmihës të saj?
Për një Shqipëri të fortë.
Për një Komb të bashkuar.
Për një të ardhme me dinjitet!
