Marrëveshjet Detare mes Shqipërisë dhe Greqisë
Pasoja të Mundshme dhe Reagimi Nacionalist ndaj Marrëveshjes Detare Shqipëri-Greqi Rëndësia për Sovranitetin: Interpretimi dhe Pasojat
Studim shkencor nga Flamur Buçpapaj
Jo vetëm si president I Nacional media,porë dhe si gjeograf ,dhe ushtarak I specializuar në harto- grafi, e topografi Dhe në fushën e zbulimit …edhe gjeografik të territoreve Kërkoj të marr pjesë në palën shqiptare Gjatë negociatave për detin……
Mospërfshirja e ushtarakëve tanë më të mirë, dhe studiusëve në këtë fushë Do ta konsiderojmë tradhëti kombëtare Formimi i një komisioni kombëtar me ekspertët më të mirë në fushën e të drejtës ndërkombëtare, gjeopolitikës, gjeografisë dhe marinës.
Përjashtimi i çdo ndikimi partiak për të siguruar një qasje të drejtë dhe kombëtare. Mosnjohja e marrëveshjes:
Nëse marrëveshja perceptohet si e padrejtë, nacionalistët shqiptarë Sulmi Nacional mund të kundërshtojë fuqishëm zbatimin e saj.
Kërkojmë
Zbatimi të Projektit të Ushtrisë Shqiptare të Vitit 1986
Asnjë Përsëritje e Historisë!
Historia e Shën Naumit nuk do të përsëritet! Nuk mund të lejojmë që presionet e jashtme dhe lëshimet politike të cënojnë sovranitetin e Shqipërisë. Nëse qeveria aktuale nuk garanton mbrojtjen e kufijve tanë, atëherë populli shqiptar do të marrë fatin në duart e veta, duke kundërshtuar çdo marrëveshje të padrejtë në çdo front të mundshëm!
Hyrje
Marrëveshjet detare mes Shqipërisë dhe Greqisë kanë qenë çështje të debatueshme dhe shpeshherë të kontestuara nga opinioni publik dhe qarqet nacionaliste shqiptare. Ky studim trajton dy marrëveshje kryesore: e para, e nënshkruar në vitin 2009 nga qeveria e Sali Berishës, dhe e dyta, e negociuar nga qeveria e Edi Ramës. Qëllimi është të analizohen aspektet juridike, diplomatike dhe kombëtare të këtyre marrëveshjeve, si dhe ndikimi i tyre në stabilitetin rajonal dhe në të drejtat sovrane të Shqipërisë.
. Konteksti Historik dhe Diplomatik
Marrëdhëniet shqiptaro-greke janë karakterizuar nga sfida historike, përfshirë çështjet e kufijve detarë dhe të drejtave të minoritetit. Pasi Shqipëria dhe Greqia u anëtarësuan në NATO, u krijuan mundësi të reja për negociata diplomatike mbi kufirin detar, duke u bazuar në Konventën e Kombeve të Bashkuara për të Drejtën e Detit (UNCLOS, 1982).
Marrëveshja e vitit 2009 (Qeveria Berisha)
Negociatat dhe Nënshkrimi: Në 2009, qeveria shqiptare dhe ajo greke nënshkruan një marrëveshje për ndarjen e detit, e cila u kundërshtua gjerësisht.
Përmbajtja dhe Problematikat: Marrëveshja u kritikua për cedimin e një sipërfaqeje detare të konsiderueshme në favor të Greqisë.
Vendimi i Gjykatës Kushtetuese: Në vitin 2010, Gjykata Kushtetuese e Shqipërisë e anuloi marrëveshjen, duke e cilësuar atë të padrejtë dhe në kundërshtim me interesat kombëtare.
Marrëveshja e re dhe qasja e qeverisë Rama
Negociatat dhe ndryshimet kryesore: Qeveria e Edi Ramës rihapi negociatat, me qëllim arritjen e një marrëveshjeje të re, të bazuar në parime më të drejta.
Deklaratat dhe qasja diplomatike: Rama ka deklaruar se marrëveshja duhet të zgjidhet në një tribunal ndërkombëtar, për të garantuar drejtësi dhe transparencë.
Reagimet e opinionit publik: Nacionalistët shqiptarë dhe disa ekspertë të së drejtës ndërkombëtare e kanë parë këtë si një lëvizje me rrezik për sovranitetin e Shqipërisë.
Pasoja të mundshme dhe reagimi nacionalist
Mosnjohja e marrëveshjes: Nëse marrëveshja perceptohet si e padrejtë, nacionalistët shqiptarë mund të kundërshtojnë fuqishëm zbatimin e saj.
Revoltat dhe destabiliteti: Në rast të një marrëveshjeje që cenohet si e padrejtë, mund të ketë protesta të mëdha dhe tensione politike në Shqipëri.
Rrugët ligjore dhe ndërkombëtare: Një mundësi është dërgimi i çështjes në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë për një zgjidhje të paanshme.
Rekomandime
Marrëveshjet detare duhet të jenë transparente dhe të bazuara në interesin kombëtar.
Çdo vendim duhet të kalojë përmes konsultimeve publike dhe ekspertizës së pavarur.
Zgjidhjet ligjore ndërkombëtare duhet të shfrytëzohen për të shmangur konfrontimet dhe destabilizimin.
Çdo vendim duhet të kalojë përmes konsultimeve publike dhe ekspertizës së pavarur.
:
Po, çdo marrëveshje e rëndësishme, sidomos ato që prekin sovranitetin dhe kufijtë territorialë, duhet të kalojë përmes një procesi transparent që përfshin:
Konsultime publike – Qytetarët dhe grupet e interesit duhet të informohen dhe të kenë mundësi të shprehin mendimet e tyre.
Ekspertizë e pavarur – Studiues të së drejtës ndërkombëtare, specialistë të çështjeve detare dhe diplomatë të pavarur duhet të vlerësojnë marrëveshjen për të siguruar se ajo është në përputhje me interesat kombëtare.
Miratim institucional – Çdo marrëveshje duhet të shqyrtohet nga Kuvendi dhe, nëse ka dyshime për kushtetutshmërinë e saj, duhet të dërgohet në Gjykatën Kushtetuese.
Përfshirje në forume ndërkombëtare – Nëse ka paqartësi ose kontestime, Shqipëria mund ta çojë çështjen në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë ose në organizata ndërkombëtare për një interpretim të drejtë dhe të paanshëm.
Kjo qasje do të shmangte tensionet dhe do të garantonte një marrëveshje të drejtë e legjitime.
Marrëveshja e vitit 2009 (Qeveria Berisha)
Negociatat dhe Nënshkrimi: Në 2009, qeveria shqiptare dhe ajo greke nënshkruan një marrëveshje për ndarjen e detit, e cila u kundërshtua gjerësisht.
Përmbajtja dhe Problematikat:
Përmbajtja dhe Problematikat e Marrëveshjes së vitit 2009
Marrëveshja e vitit 2009 ndërmjet Shqipërisë dhe Greqisë synonte përcaktimin e kufirit detar midis dy vendeve, duke u bazuar në parimet e së drejtës ndërkombëtare, veçanërisht në Konventën e Kombeve të Bashkuara mbi të Drejtën e Detit (UNCLOS, 1982). Megjithatë, ajo u kundërshtua ashpër nga ekspertët, opozita dhe qarqet nacionaliste shqiptare për disa arsye kryesore:
. Cedimi i hapësirës detare në favor të Greqisë
Analiza teknike dhe ekspertiza e mëvonshme treguan se Shqipëria kishte humbur rreth 225 km² të zonës së saj detare në ujërat territoriale.
Ndarja u bazua në një metodologji që favorizonte Greqinë, duke mos marrë në konsideratë në mënyrë të drejtë vijën bregdetare shqiptare.
. Parimi i barazlargësisë u përdor në mënyrë të njëanshme
Shqipëria ka një bregdet më të gjatë dhe më kompleks në krahasim me ishujt grekë pranë saj.
Marrëveshja u kritikua për faktin se trajtonte ishujt grekë të vogël si pika referimi të barasvlershme me bregdetin shqiptar, duke i dhënë Greqisë avantazhe të padrejta në përcaktimin e vijës kufitare.
Mungesa e transparencës në procesin e negociatave
Marrëveshja u nënshkrua pa një debat të gjerë publik dhe pa një konsultim të plotë me ekspertët shqiptarë të së drejtës detare.
Nuk pati një studim të thelluar nga institucione të pavarura për të vlerësuar ndikimin e saj në sovranitetin shqiptar.
. Vendimi i Gjykatës Kushtetuese dhe anulimi i marrëveshjes
Në vitin 2010, Gjykata Kushtetuese e Shqipërisë e shpalli marrëveshjen antikushtetuese, duke argumentuar se ajo cenonte sovranitetin kombëtar dhe nuk ishte e bazuar në parime të drejta.
Ky vendim bllokoi ratifikimin e saj nga Kuvendi i Shqipërisë dhe e bëri të pavlefshme juridikisht.
. Pasojat politike dhe diplomatike
Anulimi i marrëveshjes krijoi tensione të reja mes Shqipërisë dhe Greqisë, duke e kthyer çështjen e kufirit detar në një pikë të vazhdueshme mosmarrëveshjeje diplomatike.
Greqia ka këmbëngulur për një marrëveshje të re, ndërsa Shqipëria ka kërkuar që çështja të zgjidhet përmes institucioneve ndërkombëtare ose duke përdorur një qasje më të balancuar.
Nevojat për një Marrëveshje të Re dhe Rruga përpara
Pas anulimit të marrëveshjes së vitit 2009, Shqipëria dhe Greqia kanë nevojë për një qasje të re që do të garantonte një zgjidhje të drejtë dhe të pranueshme për të dy palët. Kjo do të kërkonte një plan të qartë dhe strategji të mirëfilltë për të arritur një marrëveshje që do të respektonte të drejtat dhe interesat kombëtare të Shqipërisë.
. Nevoja për një qasje të balancuar
Negociatat e reja: Duhet të ketë një angazhim të rinovuar për bisedime nga të dyja palët, duke u bazuar në parimet e barazisë dhe të drejtës ndërkombëtare.
Përfshirja e ekspertëve: Një ekip i specializuar me ekspertë të pavarur dhe ligjvënës duhet të krijohet për të siguruar që çdo marrëveshje të jetë e drejtpërdrejtë dhe transparente.
. Rëndësia e transparencës dhe informimit publik
Konsultimet me publikun: Procesi duhet të jetë i hapur për qytetarët shqiptarë, duke lejuar debat dhe shkëmbim mendimesh mbi propozimet dhe rezultatet e negociatave.
Informimi i medias: Mediat duhet të kenë akses në informacionin e negociatave për të garantuar një mbulimin të duhur dhe të saktë, duke ndihmuar në formimin e një opinioni të informuar publik.
. Rruga drejt zgjidhjes ndërkombëtare
Përdorimi i mekanizmave ndërkombëtarë: Në rast të dështimit të negociatave bilaterale, Shqipëria mund të konsiderojë dërgimin e çështjes në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë, për të kërkuar një zgjidhje të paanshme.
Marrëveshje për mirëkuptim: Një marrëveshje e re e ndihmës dhe mirëkuptimit mund të krijojë një bazë për bisedime të mëtejshme, duke siguruar që të dy palët të respektojnë të drejtat e njëra-tjetrës.
. Pjesëmarrja e aktorëve të tretë
Mediat ndërkombëtare: Aktiviteti i mediave ndërkombëtare për mbikëqyrjen e negociatave mund të sjellë një ndihmë të nevojshme për të mbajtur palët përgjegjëse.
Organizatat ndërkombëtare: Pjesëmarrja e organizatave si BE, NATO dhe OSBE mund të ndihmojë në lehtësimin e bisedimeve dhe në ofrimin e garancive për zbatimin e marrëveshjes.
. Ndikimi në stabilitetin rajonal
E rëndësishme për paqen: Një marrëveshje e drejtë mund të ndihmojë në forcimin e marrëdhënieve mes Shqipërisë dhe Greqisë, duke kontribuar në stabilitetin dhe paqen në Ballkan.
Përfitime ekonomike: Një zgjidhje e pranueshme mund të hapë mundësi për bashkëpunim të mëtejshëm ekonomik dhe tregtar mes dy vendeve, duke krijuar një atmosferë të favorshme për investime.
konkluzion
Marrëveshja e vitit 2009 dhe pasojat e saj kanë nxjerrë në pah nevojën për një qasje të re dhe më të drejtë në zgjidhjen e çështjeve të kufijve detarë. Procesi duhet të jetë transparent, përfshirës dhe i bazuar në ligjin ndërkombëtar për të siguruar që Shqipëria të mbrojë të drejtat e saj sovrane. Vetëm në këtë mënyrë, Shqipëria mund të sigurojë një të ardhme të stabilizuar dhe të suksesshme në marrëdhëniet me Greqinë dhe vendet e tjera të rajonit.
Vendimi i Gjykatës Kushtetuese: Në vitin 2010, Gjykata Kushtetuese e Shqipërisë e anuloi marrëveshjen, duke e cilësuar atë të padrejtë dhe në kundërshtim me interesat kombëtare.
Vendimi i Gjykatës Kushtetuese: Analiza dhe Pasojat
. Konteksti i Vendimit
Në vitin 2010, Gjykata Kushtetuese e Shqipërisë mori një vendim historik për të anuluar marrëveshjen e vitit 2009 mes Shqipërisë dhe Greqisë për ndarjen e kufirit detar. Ky vendim erdhi pas një periudhe të gjatë kritike dhe shqetësuese mbi legjitimitetin dhe ndikimin e kësaj marrëveshjeje mbi sovranitetin dhe integritetin territorial të Shqipërisë.
. Arsyet e Anulimit
Kundërshtimi me Kushtetutën: Gjykata vlerësoi se marrëveshja shkelte disa dispozita të Kushtetutës shqiptare, sidomos ato që lidhen me mbrojtjen e sovranitetit kombëtar dhe të drejtave të qytetarëve.
Interesat Kombëtare: U argumentua se marrëveshja ishte në kundërshtim me interesat kombëtare të Shqipërisë, duke i dhënë Greqisë avantazhe të padrejta dhe duke cënuar pozitat e vendit në marrëveshjet ndërkombëtare.
Mungesa e Konsultimeve: Vendimi theksoi se procesi i negociatave kishte qenë i mbyllur dhe pa transparencë, pa përfshirjen e publikut dhe ekspertëve të pavarur, gjë që e bëri marrëveshjen të pavlefshme në sytë e ligjit.
. Pasojat e Vendimit
Politika e Brendshme: Anulimi i marrëveshjes shkaktoi tensione të mëdha në politikën shqiptare, duke forcuar opozitën dhe kritikët e qeverisë Berisha, të cilët kishin kundërshtuar marrëveshjen që nga fillimi.
Marrëdhëniet Shqipëri-Greqi: Vendimi krijoi një atmosferë të tensionuar në marrëdhëniet mes dy vendeve, duke rikthyer në qendër të vëmendjes çështjen e kufijve detarë dhe duke vënë në dyshim besueshmërinë e negociatave të ardhshme.
Rëndësia për Sovranitetin: Ky vendim u interpretua si një fitore për mbrojtjen e sovranitetit kombëtar dhe përforcoi besimin e qytetarëve në sistemin e drejtësisë dhe institucionet e vendit.
. Reformat dhe Rruga përpara
Pas këtij vendimi, Shqipëria duhet të:
Rishikojë Politikat e Jashtme: Të zhvillojë një qasje më të balancuar dhe transparente në negociatat ndërkombëtare, duke përfshirë gjithmonë konsultime me ekspertë dhe me publikun.
Angazhimi në Dialog: Të angazhohet në dialog të hapur me Greqinë dhe aktorë të tjerë të interesuar për të gjetur një zgjidhje të qëndrueshme dhe të pranueshme për të dyja palët.
Mbështetje ndërkombëtare: Të kërkojë mbështetje nga organizatat ndërkombëtare për të garantuar që çdo marrëveshje e ardhshme të jetë e drejtë dhe në përputhje me të drejtat ndërkombëtare.
Konkluzion
Vendimi i Gjykatës Kushtetuese për anulimin e marrëveshjes së vitit 2009 ishte një moment vendimtar për Shqipërinë, që theksoi rëndësinë e mbrojtjes së sovranitetit dhe të drejtave kombëtare. Ai shërben si një mësim për qeveritë e ardhshme në lidhje me nevojën për transparencë dhe përfshirje në proceset e rëndësishme vendimmarrëse.
Nevoja për një qasje të balancuar
Negociatat e reja: Duhet të ketë një angazhim të rinovuar për bisedime nga të dyja palët, duke u bazuar në parimet e barazisë dhe të drejtës ndërkombëtare.
Përfshirja e ekspertëve: Një ekip i specializuar me ekspertë të pavarur dhe ligjvënës duhet të krijohet për të siguruar
- Nevoja për një Qasje të Balancuar
Negociatat e Reja
Një qasje e balancuar në negociatat për ndarjen e kufijve detarë mes Shqipërisë dhe Greqisë është thelbësore për arritjen e një marrëveshjeje të qëndrueshme. Ky proces duhet të përfshijë:
Angazhimi i Rinovuar: Të dy palët duhet të angazhohen për bisedime të rinovuar që ndjekin një strategji të qartë dhe të përkushtuar. Kjo do të thotë të hyjnë në bisedime me një vullnet të sinqertë për të arritur një zgjidhje që respekton të drejtat e ndërsjella.
Respektimi i Parimeve të Barazisë: Çdo propozim dhe marrëveshje duhet të bazohet në parimet e barazisë dhe drejtësisë, duke u siguruar që asnjë palë të mos përfitojë në dëm të tjetrit. Kjo do të ndihmojë në ndërtimin e besimit mes dy vendeve.
Të Drejtat Ndërkombëtare: Të gjitha negociatat duhet të jenë në përputhje me ligjin ndërkombëtar dhe normat e pranuara ndërkombëtare. Kjo do të sigurojë legjitimitet dhe qëndrueshmëri në marrëveshjet e arritura.
Përfshirja e Ekspertëve
Për të garantuar një proces të drejtë dhe të balancuar, është e nevojshme të krijohet një ekip i specializuar me ekspertë të pavarur dhe ligjvënës, që do të:
Sigurojnë Njohuri dhe Ekspertizë: Ekspertët do të sjellin njohuri të thella mbi çështjet e drejtësisë ndërkombëtare dhe detare, duke siguruar që të gjitha aspektet teknike dhe ligjore të merren parasysh.
Monitorojnë Procesin e Negociatave: Ky ekip mund të monitorojë dhe vlerësojë procesin e negociatave, duke siguruar që palët të ndjekin një qasje të hapur dhe transparente, dhe të shmangin manipulimet ose keqpërdorimet.
Konsultohen me Publikun: Ekspertët duhet të angazhohen në konsultime me publikun dhe grupe të ndryshme të interesit për të garantuar që shqetësimet dhe sugjerimet e qytetarëve të merren parasysh në procesin e negociatave.
Marrëveshja e Qeverisë Rama për Ndarjen e Kufirit Detar me Greqinë
. Konteksti dhe Nevoja për Një Marrëveshje të Re
Pas anulimit të marrëveshjes së vitit 2009, Qeveria Rama e Shqipërisë filloi një proces të ri negociatash me Greqinë për ndarjen e kufijve detarë. Nevoja për një marrëveshje të re erdhi si rezultat i situatave të ndryshme politike dhe kërkesave për të arritur një zgjidhje të qëndrueshme dhe të pranueshme për të dyja palët.
. Elementët Kryesorë të Marrëveshjes
Rishikimi i Kufijve Detarë: Marrëveshja përfshin përcaktimin e kufijve detarë duke u bazuar në parimet e drejtësisë dhe të së drejtës ndërkombëtare. Kjo ka për qëllim të krijojë një kornizë të qartë për menaxhimin e burimeve natyrore në zonat përkatëse.
Angazhimi për Bashkëpunim: Qeveritë e Shqipërisë dhe Greqisë u angazhuan për të rritur bashkëpunimin në fushat e sigurisë, tregtisë dhe zhvillimit ekonomik, duke krijuar mundësi të reja për investime dhe projekte të përbashkëta.
Respektimi i Të Drejtave të Pjesëtarëve të Komunitetit: Marrëveshja parashikon mbrojtjen e të drejtave të shqiptarëve dhe grekëve në të dyja vendet, duke kontribuar në përmirësimin e marrëdhënieve ndëretnike.
. Kritikët dhe Kontestimet
Marrëveshja e qeverisë Rama, megjithatë, ka hasur në kritika dhe kundërshtime:
Kundërshtimi nga Nacionalistët: Një grup i konsiderueshëm shqiptarësh e ka parë marrëveshjen si të papranueshme, duke argumentuar se ajo cënon sovranitetin kombëtar dhe interesat e vendit. Këta kritikë e kanë cilësuar marrëveshjen si një kompromis të padrejtë ndaj Greqisë.
Mungesa e Transparencës: Disa qytetarë dhe organizata civile kanë ngritur shqetësime për mungesën e konsultimeve publike dhe përfshirjes së ekspertëve të pavarur në procesin e negociatave. Kjo ka sjellë frikë se marrëveshja mund të mos pasqyrojë vërtet interesat e shqiptarëve.
. Pasojat e Mundshme të Marrëveshjes
Marrëdhëniet Shqipëri-Greqi: Nëse marrëveshja miratohet dhe zbatohet me sukses, ajo mund të forcojë marrëdhëniet mes dy vendeve dhe të krijojë një atmosferë më të mirë për bashkëpunimin rajonal.
Reagimi i Publikut: Mungesa e transparencës dhe shqetësimet mbi sovranitetin mund të shkaktojnë revoltë nga ana e qytetarëve, sidomos nga ata që ndihen të anashkaluar nga procesi i vendimmarrjes.
Stabiliteti Politik: Qeveria duhet të jetë e gatshme të përballet me pasojat politike që mund të vijnë nga çdo marrëveshje që perceptohet si e padrejtë nga qytetarët, duke përfshirë protesta dhe kërkesa për llogaridhënie.
Konkluzion
Marrëveshja e qeverisë Rama për ndarjen e kufirit detar me Greqinë është një hap i rëndësishëm për politikën e jashtme shqiptare, por gjithashtu sjell me vete sfida dhe kritikë. Është thelbësore që ky proces të ndjekë parimet e transparencës, barazisë dhe respektit për të drejtat e shqiptarëve, për të garantuar që çdo marrëveshje të jetë e qëndrueshme dhe e pranueshme për të dyja palët.
Marrëveshja e Qeverisë Rama për Ndarjen e Kufirit Detar me Greqinë: Analizë e Avantazheve dhe Disavantazheve
. Avantazhet për Greqinë
Përfitime Territoriale: Marrëveshja ka mundësuar që Greqia të zgjerojë zonat e saj detare, duke përfituar hapësira të reja për kërkimin e burimeve natyrore si nafta dhe gazi. Kjo mund të ketë implikime të rëndësishme për zhvillimin e saj ekonomik.
Rritja e Kontrollit në Zonat Detare: Nëpërmjet kësaj marrëveshjeje, Greqia mund të forcojë kontrollin e saj mbi ujërat që përfitojnë nga resurset natyrore, duke krijuar mundësi të reja për peshkimin dhe aktivitete të tjera ekonomike.
Marrëdhënie të Forta me BE-në: Një marrëveshje e tillë mund të ndihmojë Greqinë të konsolidojë pozitat e saj në Bashkimin Evropian, duke u prezantuar si një vend që respekton ligjet ndërkombëtare dhe punon për stabilitetin rajonal.
. Disavantazhet për Shqipërinë
Kompromis mbi Sovranitetin: Kritikët e kësaj marrëveshjeje e shohin atë si një kompromis të rëndësishëm për sovranitetin e Shqipërisë. Disa e perceptojnë marrëveshjen si një lëshim të padrejtë ndaj interesave kombëtare shqiptare.
Mungesa e Transparencës: Siç u përmend më parë, procesi i negociatave është kritikuar për mungesën e konsultimeve publike dhe përfshirjes së ekspertëve të pavarur, duke rritur shqetësimet në lidhje me legitimitetin e marrëveshjes.
Reagimi i Publikut: Ndjenja e padrejtësisë dhe e anashkalimit nga ana e qytetarëve shqiptarë mund të çojë në protesta dhe një ndjenjë të përgjithshme të pakënaqësisë me qeverisjen aktuale.
Impaktet Afatgjata
Stabiliteti Rajonal: Një marrëveshje që perceptohet si e njëanshme mund të dëmtojë stabilitetin rajonal dhe të përkeqësojë marrëdhëniet mes dy vendeve, duke sjellë tensione të reja.
Rivendosja e Besimit: Nëse marrëveshja nuk zbatohet në mënyrë të drejtë dhe transparente, kjo mund të çojë në humbjen e besimit nga qyteta Cedimi i hapësirës detare në favor të Greqisë
Analiza teknike dhe ekspertiza e mëvonshme treguan se Shqipëria kishte humbur rreth 225 km² të zonës së saj detare në ujërat territoriale.
Ndarja u bazua në një metodologji që favorizonte Greqinë, duke mos marrë në konsideratë në mënyrë të drejtë vijën bregdetare shqiptare.
:
Cedimi i Hapsirës Detare në Favor të Greqisë:
Marrëveshja e vitit 2009, e nënshkruar nga Qeveria Berisha dhe më pas e anuluar nga Gjykata Kushtetuese, e cila i hapi rrugë një marrëveshjeje të re nga Qeveria Rama, ka shkaktuar debate të shumta mbi ndarjen e hapësirës detare mes Shqipërisë dhe Greqisë. Një nga pikat më të diskutueshme është cedimi i rreth 225 km² të zonës detare shqiptare, që i ka dhënë avantazhe të dukshme Greqisë.
. Analiza Teknike e Cedimit
Humbja e Hapsirës: Ekspertiza e mëvonshme ka vërtetuar se Shqipëria ka humbur rreth 225 km² të ujërave të saj territoriale si rezultat i marrëveshjes. Kjo është një sipërfaqe e konsiderueshme që ndikon në potencialin ekonomik të vendit, veçanërisht në aspektin e burimeve natyrore dhe peshkimit.
Metodologjia e Ndarjes: Ndarja e kufijve detarë u bazua në një metodologji që favorizonte Greqinë. Kjo metodologji, e cila duket se nuk ka marrë parasysh në mënyrë të drejtë vijën bregdetare shqiptare, ka rezultuar në një shpërndarje jo të barabartë të burimeve detare.
. Pasojat e Cedimit
Kufizimi i Burimeve: Me humbjen e kësaj sipërfaqeje, Shqipëria është kufizuar në aksesin e saj ndaj burimeve të detit, përfshirë peshqit dhe potencialet për kërkimin e hidrokarbureve. Kjo ndikon direkt në ekonomi dhe mundësitë për zhvillim të qëndrueshëm.
Rritja e Tensioneve Ndëretnike: Ky cedim ka shkaktuar tensione të reja midis dy vendeve, sidomos mes grupeve nacionaliste dhe opozitës në Shqipëri, të cilët e shohin këtë marrëveshje si një tradhti ndaj interesave kombëtare.
Ndikimi në Marrëdhëniet Ndërkombëtare: Një marrëveshje e njëanshme si kjo mund të ndikojë negativisht në reputacionin e Shqipërisë në arenën ndërkombëtare, duke krijuar dyshime për angazhimin e saj ndaj ligjit ndërkombëtar dhe integritetit territorial.
. Rëndësia e Konsultimeve Publike dhe Ekspertizës së Pavarur
Për të parandaluar situata të tilla, është e rëndësishme që çdo marrëveshje e ardhshme për kufijtë detarë të kalojë përmes konsultimeve publike dhe të jetë e mbështetur nga një ekspertizë e pavarur. Ky proces do të ndihmojë në:
Sigurimin e Transparencës: Pjesëmarrja e qytetarëve dhe ekspertëve do të sigurojë një proces transparent dhe të drejtë, ku interesat e të gjitha palëve janë të përfaqësuara.
Rritjen e Legjitimitetit: Një marrëveshje e miratuar në mënyrë transparente do të ketë më shumë shanse për t’u pranuar nga publiku dhe për të shmangur protestat dhe revoltën.
konkluzion
Cedimi i hapësirës detare në favor të Greqisë, si rezultat i metodologjisë së padrejtë të ndarjes dhe mungesës së konsultimeve të gjerë, ka krijuar një situatë të tensionuar për Shqipërinë. Është thelbësore që të ardhmen e ndarjes së kufijve detarë të udhëheqë një proces i qartë dhe i drejtë, i cili respekton interesat kombëtare dhe garanton një zhvillim të q Pabarazia në negociata: Greqia, duke qenë pjesë e BE-së dhe me një influencë më të madhe në skenën ndërkombëtare, ka pasur avantazh strategjik në bisedime.
Interpretimi i së drejtës ndërkombëtare: Në disa raste, Shqipëria ka pasur vështirësi në mbrojtjen e të drejtave të saj detare për shkak të mungesës së një strategjie të
Pabarazia në Negociata: Avantazhet Strategjike të Greqisë dhe Vështirësitë e Shqipërisë
Pabarazia në Negociata
Avantazhi i Greqisë: Greqia, si anëtare e Bashkimit Evropian dhe një aktor i rëndësishëm në politikën ndërkombëtare, ka përfituar nga një avantazh strategjik në negociatat me Shqipërinë. Kjo pozita e saj e fuqishme i ka dhënë asaj mundësinë të imponojë kushte më të favorshme në bisedime, duke marrë parasysh interesat e saj kombëtare dhe strategjike.
Ndikimi i Politike Ndërkombëtare: Greqia ka një ndikim të dukshëm në skenën ndërkombëtare, që ndihmon në forcimin e pozitat e saj gjatë negociatave me Shqipërinë. Kjo përfshin aleancat me vende të tjera, si dhe mbështetje nga institucione ndërkombëtare që kanë ndikim në çështjet detare.
. Vështirësitë e Shqipërisë
Mungesa e Një Strategjie të Qartë: Një nga pengesat kryesore për Shqipërinë është mungesa e një strategjie të qartë dhe të koherente për mbrojtjen e të drejtave të saj detare. Kjo ka bërë që negociatat të jenë më të vështira, duke e lënë vendin pa një plan të caktuar se si të mbrojë interesat e tij kombëtare.
Kultura e Negociatave: Shqipëria shpesh ka qenë e prirur të pranojë kompromis në negociata, për shkak të situatave politike dhe ekonomike. Kjo mund të ketë çuar në vendime që nuk i shërbejnë interesave të saj afatgjata dhe i japin më shumë avantazhe palës tjetër.
Resurset dhe Ekspertiza: Në krahasim me Greqinë, Shqipëria ka pasur më pak burime dhe ekspertizë për të mbështetur pozitat e saj gjatë negociatave. Kjo përfshin ekspertë ligjorë dhe teknikë që mund të kontribuojnë në një analizë më të thellë të situatës.
. Interpretimi i së Drejtës Ndërkombëtare
Vështirësitë në Mbrojtjen e Të Drejtave: Shqipëria ka hasur vështirësi në interpretimin dhe mbrojtjen e të drejtave të saj detare për shkak të një njohurie të kufizuar dhe mungesës së një strategjie të qartë mbi të drejtat ndërkombëtare të detit. Kjo ka ndikuar në aftësinë e saj për të argumentuar pozitat e saj në forumet ndërkombëtare.
Rëndësia e Avokatisë Ndërkombëtare: Shqipëria duhet të angazhohet për të ndërtuar një avokati të fortë ndërkombëtar, duke përfshirë mbështetje nga vende të tjera dhe organizata ndërkombëtare, për të forcuar pozitat e saj në negociata. Kjo do të ndihmojë në sigurimin e mbrojtjes së interesave të saj dhe në rritjen e legjitimitetit të saj në sytë e komunitetit ndërkombëtar.
. Rrugët përpara
Krijimi i Një Strategjie të Qartë: Shqipëria duhet të zhvillojë një strategji të qartë për mbrojtjen e të drejtave të saj detare, duke përfshirë angazhimin e ekspertëve dhe konsultimet publike. Kjo do të ndihmojë në rritjen e besueshmërisë dhe legjitimitetit të saj gjatë negociatave.
Rritja e Bashkëpunimit Ndërkombëtar: Shqipëria duhet të kërkojë bashkëpunim me vende të tjera dhe organizata ndërkombëtare për të forcuar pozitat e saj në bisedime. Ky bashkëpunim mund të përfshijë ndihmën teknike dhe ligjore për të mbrojtur interesat e saj.
Pabarazia në negociatat për ndarjen e hapësirës detare midis Shqipërisë dhe Greqisë është një sfidë e madhe për vendin tonë. Për të arritur një marrëveshje të drejtë dhe të barabartë, Shqipëria duhet të angazhohet për zhvillimin e një strategjie të qartë, të ndihmojë nga ekspertë të pavarur dhe të ndihmojë në ndërtimin e një avokatie të fortë ndërkombëtare. Vetëm kështu mund të mbrojë me sukses interesat e saj detare dhe të forcojë pozitat e saj në skenën ndërkombëtare.ëndrueshëm për të dyja vendet.
Pasoja të mundshme dhe reagimi nacionalist
Mosnjohja e marrëveshjes: Nëse marrëveshja perceptohet si e padrejtë, nacionalistët shqiptarë Sulmi Nacional mund të kundërshtojë fuqishëm zbatimin e saj.
Revoltat dhe destabiliteti: Në rast të një marrëveshjeje që cenohet si e padrejtë, mund të ketë protesta të mëdha dhe tensione politike në Shqipëri.
Rrugët ligjore dhe ndërkombëtare
:
Pasoja të Mundshme dhe Reagimi Nacionalist ndaj Marrëveshjes Detare Shqipëri-Greqi
- Mosnjohja e Marrëveshjes
Perceptimi si i Padrejtë: Nëse marrëveshja e ndarjes së hapësirës detare mes Shqipërisë dhe Greqisë perceptohet si e padrejtë nga opinionin publik dhe grupe të ndryshme nacionaliste, mund të ketë një valë të madhe kundërshtimesh. Nacionalistët shqiptarë, duke argumentuar se marrëveshja cënon të drejtat kombëtare dhe territoriale të Shqipërisë, mund të refuzojnë ta pranojnë atë.
Mobilizimi i Grupeve Nacionaliste: Kjo mosnjohje mund të çojë në organizimin e protestave dhe demonstratave nga grupe nacionaliste, të cilat do të kërkojnë të ruajnë integritetin territorial të vendit. Këto protesta mund të intensifikohen, duke bërë thirrje për solidaritet kombëtar dhe mbrojtjen e interesave shqiptare.
. Revoltat dhe Destabiliteti
Protesta Masive: Në rast të një marrëveshjeje që vihet në dyshim si e padrejtë, është e mundur që të organizohen protesta masive në Shqipëri. Këto protesta do të shpreheshin përkundër qeverisë dhe politikave të saj, duke kërkuar anulimin e marrëveshjes dhe angazhim më të fortë për mbrojtjen e interesave kombëtare.
Tension Politike dhe Sociale: Revoltat mund të çojnë në tensione politike dhe sociale në vend. Kjo do të përfshinte ndarje më të thella midis grupeve të ndryshme në shoqëri, me pasojat e mundshme të destabilizimit të situatës politike dhe rritjes së tensioneve mes palëve. Një ambient i tillë i pasigurisë mund të ndikojë negativisht në investimet dhe zhvillimin ekonomik të vendit.
. Rrugët Ligjore dhe Ndërkombëtare
Kërkesa për Anulimin e Marrëveshjes: Nacionalistët dhe grupe të tjera mund të kërkojnë rrugë ligjore për të kundërshtuar marrëveshjen. Kjo do të përfshinte apelimin në Gjykatën Kushtetuese për të shpallur marrëveshjen si të pavlefshme, duke e argumentuar atë me bazën e shkeljes së të drejtave kombëtare.
Angazhimi në Forume Ndërkombëtare: Shqipëria mund të kërkojë ndihmë nga organizatat ndërkombëtare dhe forumet, si OKB-ja ose Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë, për të adresuar çështjet që lidhen me marrëveshjen dhe për të mbrojtur të drejtat e saj detare. Kjo do të ndihmojë në krijimin e një mbështetjeje ndërkombëtare për pozitat e saj,
Pasoja të mundshme si mosnjohja e marrëveshjes dhe reagimi nacionalist përbëjnë një sfidë të madhe për Shqipërinë. Nëse marrëveshja vihet në dyshim, është e rëndësishme që qeveria shqiptare të ketë një plan të qartë për të menaxhuar tensionet dhe për të angazhuar grupe të ndryshme në procesin e negociatave. Kjo përfshin konsultimin me ekspertë dhe organizatat e shoqërisë civile për të siguruar një zgjidhje që respekton interesat kombëtare dhe të drejtat e qytetarëve shqiptarë. legjitimitetin e saj në sytë e komunitetit ndërkombëtar.
Rëndësia për Sovranitetin: Interpretimi dhe Pasojat
. Fitore për Mbrojtjen e Sovranitetit
Rikthimi i Kontrollit Kombëtar: Vendimi i Gjykatës Kushtetuese për të anuluar marrëveshjen e detit midis Shqipërisë dhe Greqisë është interpretuar si një fitore për mbrojtjen e sovranitetit kombëtar. Ky vendim thekson rëndësinë e ruajtjes së të drejtave dhe interesave të vendit në marrëdhëniet ndërkombëtare, duke rikthyer kontrollin mbi burimet dhe hapësirat detarë të Shqipërisë.
Reaffirmimi i Identitetit Kombëtar: Ky vendim kontribuon në përforcimin e identitetit kombëtar shqiptar. Një fitore në fushën ligjore dhe institucionale forcon ndjenjën e përkatësisë dhe solidaritetit mes qytetarëve, duke i inkurajuar ata të besojnë në integritetin e vendit të tyre.
. Forcimi i Besimit në Sistem të Drejtësisë
Rritja e Legjitimitetit të Institucioneve: Vendimi i Gjykatës Kushtetuese rrit legjitimitetin e institucioneve të drejtësisë në Shqipëri. Qytetarët ndihen më të sigurt në sistemin e drejtësisë dhe besojnë se ky sistem është në gjendje të mbrojë interesat e tyre dhe të sigurojë zbatimin e ligjit në përputhje me parimet e drejtësisë dhe barazisë.
Angazhimi për Drejtësi: Ky vendim tregon angazhimin e institucioneve për të vepruar në përputhje me normat dhe standartet ndërkombëtare, duke e bërë sistemin e drejtësisë më të besueshëm dhe më të pranueshëm për qytetarët.
. Pasojat në Marrëdhëniet Ndërkombëtare
Krijimi i Një Atmosfere të Qëndrueshme: Një vendim të tillë, që mbështet sovranitetin kombëtar, mund të krijojë një atmosferë më të qëndrueshme për negociatat e ardhshme me vende të tjera. Të tjerët do të kenë besim në vullnetin e Shqipërisë për të mbrojtur interesat e saj dhe për të negociuar në mënyrë të barabartë.
Forcimi i Pozitës në Bisedime: Ky vendim mund të forcojë pozitat e Shqipërisë në negociatat e ardhshme për çështje të tjera të ndjeshme, duke e bërë vendin më të respektuar në skenën ndërkombëtare. Një komb që mbron sovranitetin e tij me vendosmëri është më i pranuar si një partner serioz në marrëdhëniet ndërkombëtare.
Vendimi i Gjykatës Kushtetuese për të anuluar marrëveshjen e detit përfaqëson një hap të rëndësishëm në mbrojtjen e sovranitetit kombëtar të Shqipërisë. Ai forcon besimin e qytetarëve në sistemin e drejtësisë dhe institucionet, duke i inkurajuar ata të besojnë se interesa e tyre do të mbrohen në mënyrë të drejtë dhe të barabartë. Kjo fitore është një nxitje për një të ardhme më të qëndrueshme dhe më të besueshme në marrëdhëniet ndërkombëtare.
Disavantazhet për Shqipërinë
Kompromis mbi Sovranitetin: Kritikët e kësaj marrëveshjeje e shohin atë si një kompromis të rëndësishëm për sovranitetin e Shqipërisë. Disa e perceptojnë marrëveshjen si një lëshim të padrejtë ndaj interesave kombëtare shqiptare.
Mungesa e Transparencës: Siç u përmend më parë, procesi i negociatave është kritikuar për mungesën e konsultimeve publike dhe përfshirjes së ekspertëve të pavarur, duke rritur shqetësimet në lidhje me legitimitetin e marrëveshjes.
Disavantazhet për Shqipërinë në Kontekstin e Marrëveshjes Detare me Greqinë
. Kompromisi mbi Sovranitetin
Perceptimi i Lëshimeve: Kritikët e marrëveshjes e konsiderojnë atë si një lëshim të padrejtë ndaj interesave kombëtare shqiptare, duke e parë si një kompromis që ndikon negativisht në sovranitetin e vendit. Kjo ndjenjë e lëshimeve të njëanshme ka krijuar një atmosferë të pakënaqësisë dhe dyshimit në rrethin e nacionalistëve dhe qytetarëve të thjeshtë.
Rreziku i Përsëritjes së Situatave të Ngjashme: Një marrëveshje e tillë mund të krijojë një precedent, duke hapur rrugën për bisedime të tjera në të ardhmen që mund të cenojnë më tej sovranitetin e Shqipërisë. Kjo sjell frikën se negociatat e ardhshme do të ndodhin nën të njëjtat kushte të pabarabarta, duke e bërë vendin më të cenueshëm në marrëveshje të tjera ndërkombëtare.
. Mungesa e Transparencës
Procesi i Negociatave: Mungesa e transparencës në procesin e negociatave ka qenë një nga kritikat kryesore ndaj kësaj marrëveshjeje. Pa konsultime të mjaftueshme me publikun dhe pa përfshirjen e ekspertëve të pavarur, qytetarët ndihen të privuar nga të drejtat e tyre për të qenë të informuar dhe për të kontribuar në vendimmarrje.
Sfidat ndaj Legitimitetit: Kjo mungesë transparence rrit shqetësimet lidhur me legitimitetin e marrëveshjes. Nëse qytetarët ndihen të përjashtuar nga procesi, ata mund të shohin marrëveshjen si të paarsyeshme dhe të paqëndrueshme, duke rritur skepticizmin dhe mungesën e besimit ndaj institucioneve që e kanë negociuar.
. Pasojat në Marrëdhëniet Ndërkombëtare
Sfidat e Imazhit Ndërkombëtar: Një marrëveshje e konsideruar si e padrejtë dhe e paqartë mund të dëmtojë imazhin e Shqipërisë në skenën ndërkombëtare. Kjo mund të ndikojë negativisht në marrëdhëniet me vende të tjera, duke rritur dyshimet në lidhje me seriozitetin e Shqipërisë si partner në negociata të tjera.
Rreziku i Tensioneve me Greqinë: Një marrëveshje që perceptohet si e padrejtë mund të shkaktojë tensione të reja midis Shqipërisë dhe Greqisë, duke e vështirësuar përpjekjen për të ndërtuar marrëdhënie më të mira dhe bashkëpunuese në të ardhmen.
Rreziku i Procesit Gjykues në Hage dhe Avantazhi i Greqisë
. Ekspertiza e Greqisë në Fushën Ndërkombëtare
Pjesëmarrja në Organizma Ndërkombëtarë: Greqia ka qenë aktive në organizma të ndryshëm ndërkombëtarë dhe ka një histori të gjatë në çështjet detare dhe ligjin ndërkombëtar. Ajo ka ndërtuar një rrjet të fortë diplomatik dhe një reputacion të konsoliduar, gjë që i jep asaj një avantazh në negociata dhe në gjykata ndërkombëtare.
Përvoja në Rastet e Ngjashme: Greqia ka përvojë në menaxhimin e rasteve të ngjashme në të kaluarën dhe ka ndihmuar në formësimin e jurisprudencës ndërkombëtare në çështjet e detit. Kjo përvojë e saj mund të luajë një rol të rëndësishëm në çdo proces gjyqësor në Hagë.
. Rreziku i Njohjes së Marrëveshjes
Përballja me Argumentet Ligjore: Greqia mund të paraqesë argumente të forta ligjore dhe teknike për të mbrojtur pozitat e saj, duke i dhënë asaj një mundësi më të madhe për të fituar çështjen në Hagë. Një gjykatë ndërkombëtare do të analizojë çështjet e paraqitura bazuar në të drejtat ndërkombëtare, dhe Greqia ka një avantazh të konsiderueshëm në këtë aspekt.
Pasojat e Njohjes së Një Marrëveshjeje të Tilla: Nëse Greqia fiton në Hagë, kjo mund të çojë në njohjen e marrëveshjeve të padrejta që cenojnë sovranitetin shqiptar dhe të hapë dyer për kompromise të tjera në të ardhmen. Kjo mund të nxisë reagime të forta nga nacionalistët shqiptarë dhe mund të rrisë tensionet politike brenda vendit.
Ndikimi në Politikën e Brendshme
Mobilizimi i Reagimeve Kombëtare: Një humbje në Hagë mund të çojë në protestat dhe revoltën e qytetarëve që ndihen të tradhtuar nga qeveria. Kjo situatë mund të krijojë një krizë politike dhe një ndarje më të thellë midis institucioneve dhe popullit.
Rikthimi në Negociata: Një situatë e tillë mund të detyrojë qeverinë shqiptare të rishikojë strategjinë e saj në marrëdhëniet me Greqinë dhe të kërkojë mënyra alternative për të mbrojtur interesat kombëtare, duke u angazhuar në negociata më të balancuara dhe të drejtë.
Rrugët Ligjore dhe Ndërkombëtare
Kërkesa për Anulimin e Marrëveshjes: Nacionalistët dhe grupe të tjera mund të kërkojnë rrugë ligjore për të kundërshtuar marrëveshjen. Kjo do të përfshinte apelimin në Gjykatën Kushtetuese për të shpallur marrëveshjen si të pavlefshme, duke e argumentuar atë me bazën e shkeljes së të drejtave kombëtare.
Rrugët Ligjore dhe Ndërkombëtare për Kunderpërgjigjen ndaj Marrëveshjes Detare
. Kërkesa për Anulimin e Marrëveshjes
Apelimi në Gjykatën Kushtetuese: Nacionalistët dhe grupet e tjera të interesit kanë mundësinë për të iniciuar një proces ligjor në Gjykatën Kushtetuese të Shqipërisë për të kërkuar anulimin e marrëveshjes detare. Kjo do të kërkonte argumentimin se marrëveshja ka shkelur të drejtat kombëtare dhe interesat e Shqipërisë, duke vendosur në diskutim ligjshmërinë e saj.
Argumentet Ligjore: Në këtë proces, do të nevojitet një bazë e fortë ligjore, duke përfshirë referenca në Kushtetutën e Shqipërisë, ligjet për mbrojtjen e territorit dhe të drejtat ndërkombëtare. Argumentet mund të përfshijnë pretendime se marrëveshja ka sjellë një ndarje të padrejtë të ujërave territoriale dhe se nuk është negociuar në përputhje me procedurat e duhura ligjore.
. Rrugët Ndërkombëtare
Ankesa në Gjykatat Ndërkombëtare: Nëse Gjykata Kushtetuese shpall marrëveshjen të pavlefshme, palët e interesuara mund të kërkojnë të çojnë çështjen në një gjykatë ndërkombëtare, si Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë (ICJ). Kjo do të kërkonte një analizë të thelluar të ligjit ndërkombëtar dhe një strategji të fortë për të mbrojtur pozitat e Shqipërisë.
Përfshirja e Organizatat Ndërkombëtare: Një tjetër mundësi do të ishte angazhimi i organizatave ndërkombëtare, si Kombet e Bashkuara, për të monitoruar situatën dhe për të ofruar një platformë për negociata të reja. Kjo do të ndihmonte në forcimin e pozitat e Shqipërisë dhe do të krijonte presion ndaj Greqisë për të rishikuar marrëveshjen.
. Mobilizimi i Opinioneve Publike dhe Ndërkombëtare
Fushata për Ndërgjegjësim: Nacionalistët dhe grupet e tjera mund të fillojnë fushata për ndërgjegjësimin e opinionit publik mbi rreziqet e marrëveshjes. Kjo do të përfshinte organizimin e protestave, debatesh dhe evenimenteve për të informuar qytetarët mbi pasojat e mundshme.
Lidhje me Diasporën: Angazhimi i diasporës shqiptare mund të jetë një mënyrë për të krijuar presion ndërkombëtar mbi qeverinë shqiptare dhe për të ndihmuar në promovimin e një imazhi Shqipëria rrezikon të humbë një pjesë të rëndësishme të territorit të saj detar si dhe të drejtat e saj mbi resurset natyrore në atë zonë për shkak të marrëveshjeve të diskutueshme me Greqinë. Rreziqet përfshijnë:
Humbja e Territorit Detar: Nëse marrëveshjet e arritura konsiderohen të padrejta ose në dëm të interesave shqiptare, Shqipëria mund të humbasë zonat e saj detare, duke i dhënë Greqisë më shumë hapësirë për të ushtruar sovranitetin dhe për të menaxhuar resurset.
Pasojat Ekonomike: Humbja e zonave detare do të ndikonte negativisht në industrinë e peshkimit dhe në potencialin për eksplorimin e burimeve nënujore, si nafta dhe gazi. Kjo do të kishte pasoja të rënda për ekonominë shqiptare.
Rreziku i Anulimit të Sovranitetit: Ndërsa negociatat e reja zhvillohen, do të jetë thelbësore që Shqipëria të ruajë sovranitetin e saj mbi territorin e saj, duke shmangur çdo lëshim që mund të interpretohet si kompromis ndaj interesave kombëtare.
Tensionet Politike dhe Sociale: Kundërshtimet ndaj marrëveshjeve të tilla mund të çojnë në tensione politike brenda vendit, si dhe në protesta dhe revoltë nga grupet nacionaliste që nuk pranojnë lëshime në çështjet territoriale.ë fo reziku i Humbjes së Territorit Detar
Humbja e Hapësirës Detar: Marrëveshjet që favorizojnë Greqinë kanë rezultuar në humbjen e një pjese të konsiderueshme të ujërave territoriale shqiptare. Analizat teknike kanë treguar se Shqipëria mund të ketë humbur rreth 225 km² të zonës së saj detare. Kjo humbje nuk është vetëm një çështje sasiore, por ndikon në mënyrë të drejtpërdrejtë në të drejtat e Shqipërisë mbi burimet natyrore, si peshkimi dhe potencialet për eksplorimin e hidrokarbureve.
Konteksti Ndërkombëtar: Shqipëria, si një vend që aspiron të anëtarësohet në Bashkimin Evropian, mund të përballet me presion ndërkombëtar për të pranuar marrëveshje që nuk janë në favorin e saj. Greqia, duke qenë një anëtar i BE-së, ka avantazhin e influencës dhe mbështetjes nga shtetet e tjera, që mund të ndikojnë negativisht në pozitat e Shqipërisë gjatë negociatave.
. Pasojat Ekonomike
Industria e Peshkimit: Humbja e ujërave territoriale do të ndikonte drejtpërdrejt në industrinë e peshkimit, e cila është një burim i rëndësishëm ekonomik për shumë komunitete bregdetare në Shqipëri. Peshkatarët shqiptarë do të përballeshin me rreziqe të shumta dhe mundësi të reduktuara për të operuar në ujërat që tani do të konsiderohen të Greqisë.
Eksplorimi i Burimeve Nënujore: Shqipëria ka potenciale të mëdha për burime natyrore në ujërat e saj detare, si nafta dhe gazi. Humbja e këtyre hapësirave do të zvogëlonte mundësitë për investime dhe zhvillim ekonomik, duke rritur varfërinë dhe papunësinë në disa rajone.
. Rreziku i Anulimit të Sovranitetit
Kompromis mbi Sovranitetin: Marrëveshjet e arritura janë parë nga kritikët si një kompromis i rëndësishëm për sovranitetin e Shqipërisë. Lëshimet e mundshme për të favorizuar interesat greke mund të krijojnë një precedent të rrezikshëm për negociatat e ardhshme, duke e vendosur Shqipërinë në një pozicion të pafavorshëm përballë shteteve të tjera.
Legjitimiteti i Marrëveshjeve: Mungesa e transparencës dhe e konsultimeve publike gjatë procesit të negociatave ka ngritur shqetësime në lidhje me legitimitetin e këtyre marrëveshjeve. Një marrëveshje që nuk reflekton vullnetin e popullit shqiptar mund të përballet me kundërshtime të forta dhe të nxisë ndjenja të nacionalizmit.
. Tensionet Politike dhe Sociale
Reagimi i Shoqërisë: Nëse marrëveshjet percepohen si të padrejta ose si një lëshim të padrejtë ndaj interesave kombëtare, ato mund të nxisin protesta të mëdha dhe tensione politike. Nacionalistët dhe grupe të tjera të interesit do të mobilizohen për të kundërshtuar marrëveshjet, duke rrezikuar stabilitetin politik në vend.
Rreziku i Revoltave: Në një situatë ku marrëveshjet vazhdojnë të aplikohen pa një mbështetje të gjerë publike, Shqipëria mund të përballet me revoltë dhe destabilizim social. Këto tensione mund të çojnë në një polarizim të shoqërisë dhe në një atmosferë të pasigurisë.rtë kombëtar në skenën ndërkombëtare.
Mobilizimi i Reagimeve Kombëtare: Një humbje në Hagë mund të çojë në protestat dhe revoltën e qytetarëve që ndihen të tradhtuar nga qeveria. Kjo situatë mund të krijojë një krizë politike dhe një ndarje më të thellë midis institucioneve dhe popullit.
Pasojat e Humbjes në Hagë
Dëshpërimi dhe Revolta Popullore: Një vendim i pafavorshëm nga Hagë do të nxiste ndjenja të forta dëshpërimi tek qytetarët. Ata mund të ndiheshin të tradhtuar nga qeveria, e cila nuk arriti të mbrojë interesat kombëtare. Kjo situatë do të mundësonte mobilizimin e protestave masive, ku qytetarët do të kërkonin llogaridhënie dhe veprime konkrete nga autoritetet.
Rritja e Nacionalizmit: Një humbje e tillë do të rrisë ndjenjat nacionaliste, me kërkesa për të mbrojtur sovranitetin dhe integritetin territorial të Shqipërisë. Nacionalistët do të mund të organizojnë protestat dhe të mobilizojnë mbështetje për një strategji më të fortë ndaj Greqisë dhe për rishikimin e marrëveshjeve të mëparshme.
. Kriza Politike
Tensionet Midis Qeverisë dhe Qytetarëve: Protestat masive do të krijonin tensione të mëdha midis institucioneve dhe popullit. Qeveria do të përballej me presion të shtuar për të dhënë llogari për dështimet në politikën e jashtme dhe për t’u angazhuar në një proces të ri negociatash që do të adresonte shqetësimet e qytetarëve.
Rreziku i Stabilitetit Politik: Kriza e besimit në qeveri mund të çojë në një destabilizim të situatës politike. Opozita mund të shfrytëzojë situatën për të kërkuar protesta dhe mobilizime më të organizuara, duke u bërë një zë i fortë për ata që ndihen të lënë pas dore nga qeveria.
. Rrugët e Mobilizimit
Protesta dhe Aktivizmi Qytetar: Mobilizimi i qytetarëve përmes protestave paqësore do të ishte një nga mënyrat kryesore për të shprehur pakënaqësinë. Aktivistët dhe grupet e ndryshme shoqërore do të mund të organizonin manifestime, duke kërkuar rishikimin e marrëveshjeve dhe një angazhim më të madh për mbrojtjen e interesave kombëtare.
Krijimi i Koalicioneve: Grupi i qytetarëve dhe organizatave të shoqërisë civile do të formonin koalicione për të forcuar zërin e tyre dhe për të ndikuar në politikën e brendshme. Këto koalicione do të përpiqeshin të organizonin nisma ligjore, aktivitete sensibilizuese dhe lobby për të siguruar që zëri i qytetarëve të dëgjohet në procesin vendimmarrës.
. Ndikimi në Marrëdhëniet Ndërkombëtare
Rishikimi i Marrëdhënieve me Greqinë: Një humbje në Hagë do të ndikonte në marrëdhëniet mes Shqipërisë dhe Greqisë. Reagimet kombëtare mund të nxisin një rritje të tensioneve dhe një shqetësim për stabilitetin e marrëveshjeve të tjera, duke detyruar qeverinë shqiptare të rishikojë strategjitë e saj në marrëdhëniet ndërkombëtare.
Ndikimi në Politikën e Jashtme: Një krizë e tillë do të ndihmonte në rritjen e skepticizmit ndaj integrimit të Shqipërisë në Bashkimin Evropian dhe do të ndikonin në marrëveshjet e tjera bilaterale. Qeveria do të duhej të punonte për të rikthyer besimin e qytetarëve dhe për të përmirësuar imazhin e saj në arenën ndërkombëtare.
Mobilizimi i Reagimeve Kombëtare pas një Humbjeje në Hagë (
. Roli i Medias dhe Informimit
Informimi i Publikut: Mediat do të luanin një rol kyç në informimin e publikut mbi zhvillimet e mëtejshme pas humbjes në Hagë. Ato do të ishin përgjegjëse për të ofruar një pasqyrë të saktë dhe të ekuilibruar të situatës, duke informuar qytetarët për pasojat e mundshme dhe rrugët e mundshme për t’u angazhuar në mbrojtjen e interesave kombëtare.
Sensibilizimi i Opinionit Publik: Mediat do të kishin detyrën të nxisnin diskutime mbi rëndësinë e mbrojtjes së sovranitetit dhe të drejtave kombëtare, duke krijuar një klimë të tillë që do të inkurajonte qytetarët të angazhoheshin aktivisht në protestat dhe aktivitetet e tjera qytetare.
. Ndikimi në Sektorin Politik
Tensionet në Qeveri dhe Opozitë: Një humbje në Hagë do të rrisë tensionet jo vetëm mes qeverisë dhe qytetarëve, por edhe brenda skenës politike. Opozita do të mund të përfitonte nga kjo situatë për të theksuar dështimet e qeverisë dhe për të kërkuar një rishikim të politikës së saj. Kjo do të çonte në një debat të ashpër politik mbi mënyrën si duhen menaxhuar marrëdhëniet me Greqinë dhe si duhen mbrojtur interesat kombëtare.
Rishikimi i Strategjive Politike: Qeveria do të detyrohej të rishikonte strategjitë e saj për politikën e jashtme dhe të brendshme, duke e vendosur në qendër të vëmendjes mbrojtjen e interesave kombëtare dhe komunikimin më të ngushtë me qytetarët. Një qasje më e hapur dhe e përfshirë mund të ndihmojë në ndërtimin e besimit me popullin dhe të sigurojë një mbështetje më të gjerë për vendimet e saj.
. Krijimi i Dialogut Ndërkombëtar
Angazhimi me Organizatat Ndërkombëtare: Shqipëria do të duhet të angazhojë organizata ndërkombëtare dhe partnerët strategjikë për të diskutuar mbi situatën e krijuar pas humbjes në Hagë. Kjo do të ndihmonte në ndërtimin e një konsensusi ndërkombëtar mbi mbrojtjen e sovranitetit të saj dhe do të ofronte mbështetje për të ardhmen e marrëdhënieve me Greqinë.
Negociata të Reja: Një humbje e tillë mund të shërbejë si një moment për të nxitur negociata të reja midis Shqipërisë dhe Greqisë, duke krijuar mundësi për rishikimin e marrëveshjeve të kontestuara. Ky proces do të kërkonte angazhim të fortë dhe transparencë, me qëllim që të siguronte një marrëveshje më të drejtë dhe të pranueshme për të dyja palët.
. Rëndësia e Edukimit dhe Vetëdijes
Edukimi për Rëndësinë e Sovranitetit: Krijimi i një programi edukativ që thekson rëndësinë e mbrojtjes së sovranitetit kombëtar dhe të drejtave të Shqipërisë në detin dhe territorin e saj do të ishte një hap i rëndësishëm. Edukimi do të ndihmojë në krijimin e një brez të ri qytetarësh të vetëdijshëm dhe të angazhuar në mbrojtjen e interesave kombëtare.
Iniciativa nga Shoqëria Civile: Organizatat e shoqërisë civile mund të luajnë një rol të rëndësishëm në promovimin e vetëdijes dhe mobilizimin e qytetarëve për të mbrojtur sovranitetin e vendit. Aktivitetet e tyre mund të përfshijnë organizimin e seminareve, diskutimeve dhe aktiviteteve të tjera që promovojnë angazhimin qytetar.
Një humbje në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë do të kishte pasoja të thella për Shqipërinë, duke nxitur reagime të forta nga qytetarët dhe duke krijuar një krizë politike. Mobilizimi i qytetarëve do të ishte i domosdoshëm për të mbrojtur sovranitetin dhe interesat kombëtare. Qeveria dhe institucionet e tjera do të duhej të angazhoheshin në dialog të hapur dhe konstruktiv me qytetarët, për të ndërtuar besim dhe për të adresuar shqetësimet e tyre. Vetëm nëpërmjet një angazhimi të përbashkët dhe një qasjeje të balancuar mund të sigurohet një e ardhme më e sigurt dhe më e qëndrueshme për Shqipërinë në skenën ndërkombëtare.
Alternativat Strategjike për Shqipërinë
- Rishikimi i Marrëveshjeve të Kalura
Rinegocimi i Marrëveshjeve: Një alternativë e mundshme për Shqipërinë do të ishte rinovimi dhe rinegocimi i marrëveshjeve ekzistuese me Greqinë. Ky proces do të përfshinte një vlerësim të detajuar të marrëveshjeve të kaluara dhe identifikimin e pikave të dobëta që i japin avantazh Greqisë.
Pjesëmarrja e Ekspertëve të Pavarur: Angazhimi i një ekipi të ekspertëve të pavarur për të analizuar dhe rekomanduar ndryshime në marrëveshjet do të ishte thelbësor. Këta ekspertë do të ndihmonin në ndërtimin e një strategjie të qëndrueshme që respekton të drejtat dhe interesat e Shqipërisë.
- Bashkëpunimi Ndërkombëtar
Forcimi i Marrëdhënieve me Partnerët Strategjikë: Shqipëria duhet të forcojë marrëdhëniet me aleatët e saj ndërkombëtarë, përfshirë vendet e BE-së dhe SHBA-në. Ky bashkëpunim do të ndihmonte në mbrojtjen e interesave kombëtare dhe ofrimin e mbështetjes diplomatike në rast të nevojës.
Pjesëmarrja në Organizatat Ndërkombëtare: Shqipëria mund të angazhohet në organizata të tilla si Kombet e Bashkuara dhe Organizata për Siguri dhe Bashkëpunim në Evropë (OSBE) për të promovuar çështjet e saj detare dhe për të kërkuar mbështetje për sovranitetin e saj.
- Angazhimi i Shoqërisë Civile
Mobilizimi i Shoqërisë Civile: Aktivizmi dhe angazhimi i shoqërisë civile do të ishin të rëndësishme për të promovuar një dialog konstruktiv mbi çështjet e sovranitetit dhe të drejtat detare. Kjo do të përfshinte organizimin e fushatave dhe protestave për të ngritur ndërgjegjësimin dhe për të ndihmuar në mbrojtjen e interesave kombëtare.
Edukimi dhe Sensibilizimi: Iniciativa edukative që synojnë të rrisin vetëdijen për rëndësinë e të drejtave detare dhe sovranitetit do të ndihmonin në mobilizimin e qytetarëve dhe krijimin e një kulture aktive të angazhimit në mbrojtjen e interesave kombëtare.
- Iniciativa për Zgjidhje Paqësore
Dialogu me Greqinë: Një tjetër alternativë do të ishte nxitja e një dialogu të hapur me Greqinë për të zgjidhur çështjet e kontestuara përmes bisedimeve paqësore. Kjo do të kërkonte një angazhim të sinqertë dhe të respektueshëm nga të dyja palët për të gjetur një zgjidhje që do të përmbushë interesat e ndërsjella.
Përfshirja e Organizatat Ndërkombëtare: Ndarja e problematikave me ndihmën e organizatave ndërkombëtare do të ndihmonte për të siguruar një zgjidhje më të drejtë dhe më të pranueshme për të dyja palët, duke e bërë procesin më transparent dhe të monitoruar nga jashtë.
. Rëndësia e Kohezionit Kombëtar
Uniteti Kombëtar: Në këtë kohë sfidash, është thelbësore që shqiptarët të qëndrojnë të bashkuar, pavarësisht nga ndarjet politike apo ideologjike. Një qëndrim i unifikuar do të forconte pozitat e Shqipërisë në çdo negociatë ndërkombëtare dhe do të ndihmonte në mbrojtjen e interesave të saj.
Pjesëmarrja e Të Rinjtë: Aktivizimi i të rinjve në çështjet kombëtare dhe ndihma për të rritur ndjenjën e përgjegjësisë qytetare janë të domosdoshme. Të rinjtë mund të luajnë një rol të rëndësishëm në promovimin e një kulture të angazhimit dhe aktivizmit për mbrojtjen e të drejtave dhe interesave kombëtare.
Një situatë e tillë si humbja në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë kërkon një përgjigje të mirëorganizuara nga qeveria, shoqëria civile dhe qytetarët. Mobilizimi dhe angazhimi i gjithë faktorëve është çelësi për të mbrojtur sovranitetin dhe interesat kombëtare të Shqipërisë. Me një qasje të balancuar, përfshirje të ekspertëve dhe dialog të hapur, Shqipëria ka mundësinë të përmirësojë pozitat e saj dhe të sigurojë një të ardhme më të qëndrueshme dhe më të drejtë për të gjithë qytetarët e saj.
Rreziku i Humbjes së Një Pjesë të Madhe të Jugut të Shqipërisë dhe Nevoja për Mobilizim në Çdo Front
. Konteksti i Rrezikut
Rreziku i humbjes së një pjese të madhe të territorit të Jugut të Shqipërisë, veçanërisht në lidhje me marrëveshjet e detit me Greqinë, paraqet një kërcënim të rëndësishëm për sovranitetin kombëtar. Kjo situatë është ndërlikuar nga historiku i negociatave të dyshimta dhe nga ndjeshmëria e çështjeve territoriale për popullin shqiptar.
. Rëndësia e Mbrojtjes në Çdo Front
Mbrojtja Diplomatike: Shqipëria duhet të angazhohet në mënyrë aktive në arenën ndërkombëtare për të promovuar të drejtat e saj detare dhe për të fituar mbështetje nga aleatët. Kjo do të përfshinte komunikimin e qartë të qëllimeve dhe nevojave të saj, si dhe krijimin e koalicioneve me vende që ndajnë interesa të ngjashme.
Mobilizimi i Shoqërisë Civile: Një angazhim i fuqishëm i shoqërisë civile është i nevojshëm për të rritur ndërgjegjësimin mbi kërcënimet ndaj sovranitetit dhe për të mobilizuar qytetarët për të mbështetur kauzën e mbrojtjes së territorit kombëtar. Protestat, fushatat e informimit dhe aktivizmi politik do të ndihmonin në krijimin e një presioni publik për qeverinë.
Rritja e Edukimit Kombëtar: Edukimi i qytetarëve mbi historinë, kulturën dhe të drejtat e tyre është thelbësor. Kjo do t’i ndihmojë ata të kuptojnë rëndësinë e mbrojtjes së territorit dhe të ndihen të angazhuar në ruajtjen e sovranitetit kombëtar.
Qëndrimi i Qeverisë dhe Institucioneve
Transparenca në Negociata: Qeveria duhet të jetë e hapur dhe transparente në lidhje me negociatat dhe marrëveshjet me Greqinë. Informimi i qytetarëve mbi përmbajtjen dhe rreziqet e mundshme do të ndihmonte në krijimin e besimit dhe mbështetjes së popullit.
Angazhimi i Ekspertëve: Krijimi i një grupi ekspertësh të pavarur që të analizojnë dhe vlerësojnë marrëveshjet e kaluara dhe ato të ardhshme do të siguronte që Shqipëria të merrte vendime të informuara dhe të drejta.
. Mbrojtja e Interesave Kombëtare
Mbrojtja e Resurseve Natyrorë: Është e domosdoshme që Shqipëria të mbrojë jo vetëm territorin, por edhe resurset e saj natyrore, si ujërat territoriale, burimet minerale dhe peshkimin. Kjo do të përfshijë monitorimin dhe menaxhimin e qëndrueshëm të këtyre burimeve.
Rritja e Kapaciteteve Ushtarake: Një forcë ushtarake e mirë e organizuar dhe e trajnuar do të kontribuonte në mbrojtjen e territorit dhe ruajtjen e rendit në rast të provokimeve. Investimi në kapacitete ushtarake do të dërgonte një mesazh të fortë për të gjitha palët që Shqipëria është e gatshme të mbrojë sovranitetin e saj.
Angazhimi i Ekspertëve për Vlerësimin e Marrëveshjeve
Një analizë e thelluar dhe profesionale nga ekspertë të pavarur është thelbësore për të garantuar një proces transparent dhe të drejtë në lidhje me marrëveshjet e kufijve detarë. Për këtë arsye, duhet të krijohet një grup i specializuar ekspertësh që do të angazhohet në:
Analizën Juridike dhe Ndërkombëtare
Shqyrtimi i marrëveshjeve të mëparshme bazuar në Konventën e Kombeve të Bashkuara mbi të Drejtën e Detit (UNCLOS).
Identifikimi i precedentëve ligjorë ndërkombëtarë për raste të ngjashme.
Vlerësimi i mënyrës se si kufijtë janë përcaktuar në raport me të drejtat detare të Shqipërisë.
Analizën Gjeopolitike dhe Strategjike
Vlerësimi i interesave strategjike të palëve dhe ndikimi që këto marrëveshje mund të kenë në politikën e jashtme të Shqipërisë.
Krahasimi me marrëveshjet e vendeve të tjera për të përcaktuar nëse Shqipëria ka bërë lëshime të paarsyeshme.
Vlerësimin Teknik dhe Gjeografik
Përdorimi i teknologjisë satelitore dhe hartografisë për të përcaktuar vijën bregdetare dhe shelfin kontinental në mënyrë të saktë.
Simulimi i metodave të ndryshme të ndarjes së kufijve për të parë se cilat opsione janë më të favorshme për Shqipërinë.
Raportim dhe Transparencë
Përgatitja e raporteve të detajuara dhe publikimi i tyre për t’u dhënë qytetarëve një pasqyrë të qartë të asaj që po ndodh.
Këshillimi me institucionet shtetërore për të sugjeruar rrugët më të mira ligjore dhe diplomatike.
Alternativat Ligjore dhe Diplomatike
Hartimi i skenarëve të mundshëm nëse çështja do të dërgohet në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë (ICJ) ose në Gjykatën e Arbitrazhit të Hagës.
Studimi i mundësisë për rinegocim ose për ndjekjen e një zgjidhjeje të ndërmjetësuar nga BE ose NATO.
Kërkesa për Angazhimin e Ekspertëve dhe Transparencën
Në një çështje kaq të rëndësishme për sovranitetin kombëtar si ndarja e kufirit detar me Greqinë, kërkohet një angazhim i plotë i ekspertëve më të mirë shqiptarë, pa ndërhyrje politike dhe me transparencë të plotë ndaj publikut.
Kërkesat Kryesore:
Përfshirja e Ekspertëve Shqiptarë të Pavarur
Formimi i një komisioni kombëtar me ekspertët më të mirë në fushën e të drejtës ndërkombëtare, gjeopolitikës, gjeografisë dhe marinës.
Përjashtimi i çdo ndikimi partiak për të siguruar një qasje të drejtë dhe kombëtare.
Zbatimi i Projektit të Ushtrisë Shqiptare të Vitit 1986
Ky projekt, i realizuar nga ekspertët ushtarakë shqiptarë, kishte përcaktuar hapësirën detare shqiptare në mënyrë të drejtë dhe të mbështetur në standardet ndërkombëtare.
Kërkohet që qeveria të bazojë çdo negociatë të re mbi këtë studim, duke garantuar ruajtjen e sovranitetit kombëtar.
Transparencë e Plotë
Publikimi i çdo dokumenti dhe informacioni lidhur me negociatat.
Përfshirja e opinionit publik dhe organizimi i referendumeve kombëtare për vendime të kësaj natyre.
Mbrojtja Ligjore dhe Ndërkombëtare
Nëse qeveria nuk e ndjek këtë linjë, marrëveshja do të kontestohet me mjete ligjore në të gjitha instancat ndërkombëtare.
Shqyrtimi i opsioneve për ngritjen e një çështjeje në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë (ICJ) ose në Arbitrazhin Ndërkombëtar.
Qëndrim Radikal për Mbrojtjen e Sovranitetit
Nëse kërkesat e mësipërme nuk zbatohen, atëherë marrëveshja nuk do të njihet dhe do të kundërshtohet me mjete radikale demokratike, duke përfshirë protesta kombëtare dhe denoncime ndërkombëtare.
Organizimi i një mobilizimi kombëtar për të mos lejuar cenimin e territorit shqiptar.
Sovraniteti i Shqipërisë nuk është për negociata politike. Vetëm një proces transparent, i bazuar në ekspertizë kombëtare dhe pa ndikime të huaja, mund të garantojë një marrëveshje të drejtë dhe të pranueshme. Në të kundërt, çdo marrëveshje e imponuar do të kontestohet fuqishëm dhe do të refuzohet nga populli shqiptar.
Mbrojtja e Sovranitetit Kombëtar: Nuk do të lejojmë përsëritjen e Marrëveshjes së Shën Naumit (1925)
Historia na ka mësuar se çdo lëshim territorial pa transparencë dhe pa përfshirjen e kombit sjell pasoja të rënda dhe të pakthyeshme. Marrëveshja e Shën Naumit e vitit 1925, në të cilën Shqipëria i dha Jugosllavisë zonën strategjike të Shën Naumit, është një nga shembujt më të dhimbshëm të humbjes së territorit për shkak të presioneve ndërkombëtare dhe paaftësisë për të mbrojtur të drejtat tona kombëtare.
Paralele me Marrëveshjen Detare me Greqinë
Ashtu si në 1925, po rrezikohet një tjetër pjesë e territorit shqiptar, kësaj here në det.
Negociatat e mbyllura, pa transparencë dhe pa përfshirjen e popullit, sjellin dyshime mbi drejtësinë e procesit.
Lëshimet e njëanshme dhe mungesa e një strategjie të qartë kombëtare mund të çojnë në një tjetër precedent të rrezikshëm.
Qëndrimi i Pandalshëm për Mbrojtjen e Kufijve
Asnjë centimetër det nuk mund të falet ose të humbet përmes marrëveshjeve të padrejta.
Çdo vendim që nuk bazohet në interesin kombëtar do të kundërshtohet dhe nuk do të njihet nga populli shqiptar.
Ekspertiza ushtarake dhe gjeopolitike duhet të jetë themeli i çdo vendimi, duke marrë për bazë studimet e mëparshme të ushtrisë shqiptare (1986).
Nëse qeveria vepron kundër interesit kombëtar, atëherë do të përballet me kundërshtim të ashpër, përfshirë mobilizimin kombëtar dhe rrugët ligjore ndërkombëtare.
Konkluzion:
Asnjë Përsëritje e Historisë!
Historia e Shën Naumit nuk do të përsëritet! Nuk mund të lejojmë që presionet e jashtme dhe lëshimet politike të cënojnë sovranitetin e Shqipërisë. Nëse qeveria aktuale nuk garanton mbrojtjen e kufijve tanë, atëherë populli shqiptar do të marrë fatin në duart e veta, duke kundërshtuar çdo marrëveshje të padrejtë në çdo front të mundshëm!
