EDITORIAL – Shteti nën Mafie: Shqipëria në Pikën e Thyerjes dhe Koha e Nacionalit
Nga Flamur Bucpapaj
Suksesi i Botimeve Nacional në Panairin e Librit ishte një sinjal i fuqishëm që askush nuk mund ta anashkalojë më. Në një vend ku mediat janë kthyer në altoparlantë të pushtetit dhe kultura përdoret si dekor politik, fakti që qytetarët rradhiteshin përpara stendës së Nacionalit ishte një mrekulli qytetare. Ajo radhë nuk ishte vetëm për libra – ishte radhë për të vërtetën, për revoltën, për një shpresë që nuk mund të blihet me tendera.
Shitja e plotë e librave të mi ishte një votë e qartë jo për mua si shkrimtar, por për idenë që Shqipëria ka nevojë për një rruge të re. Një rrugë që nuk kontrollohet nga mafiet politike, që nuk i shërben krimit të organizuar, që nuk var veten në borxhe dhe propagandë.
Populli shqiptar foli. Dhe ajo që tha ishte e thjeshtë:
“Na keni lodhur. Koha juaj ka mbaruar.”
Shqipëria është kapur peng – jo nga politika, por nga një kastë mafioze
Shqiptarët prej shumë vitesh po jetojnë nën një regjim të heshtur mafioz, ku shteti është mjeti, pushteti është plaçkë dhe pushtetarët janë thjesht menaxherët e një ndërmarrjeje kriminale gjithëpërfshirëse. Në këtë ndërmarrje, qytetari nuk është aksioner – është konsum i brendshëm.
Çdo sektor jetik i vendit është kthyer në mulli parasë për një grusht njerëzish:
Mjedisi është shkatërruar nga koncesione dhe miniera pa kriter.
Shëndetësia është përdorur si kanal i madh i vjedhjes publike.
Arsimi është rrënuar për të prodhuar qytetarë të heshtur, jo kritikë.
Policia shpesh shërben si roje sigurie e mafies së re politike.
Gjykatat janë përdorur si mburoja e tyre dhe si kamxhik ndaj kundërshtarëve.
Ky sistem nuk është rastësi. Është strategji.
Për të mbajtur pushtetin, mafia politike krijoi një rrjet patronazhi që i regjistron njerëzit si bagëti, i vëzhgon, i kërcënon, i përdor, i hesht. Ky është një mekanizëm që as regjimet komuniste nuk e patën kaq të sofistikuar.
Kultura, libri dhe arti – fushëbetejë e mafies politike
Kur Botimet Nacional u ngritën si zë i pavarur, reagimi i mafies ishte i menjëhershëm. Ish-ministrja Margariti – e larguar nga detyra – u bë zëdhënëse e asaj që quhet “fronti kulturor i pushtetit”. Patronazhistët e saj, që dikur hiqeshin si mbrojtës të kulturës, u shndërruan në mercenarë të fjalës së urdhëruar.
Ata sulmuan Nacionalin jo se kishin diçka kundër meje, por sepse Nacionali është i lirë.
Dhe mafia nuk duron dot lirinë.
Ku është “lulishja e artit” që premtuan me miliona euro?
Është aty ku janë premtimet e tyre: në hi, në beton, në fasada, në gënjeshtra.
Asnjë sistem mafioz nuk e lejon kulturën të jetë e lirë – sepse kultura e lirë e shemb tiraninë.
Shpopullimi – viktima më e madhe e mafies politike
Shqipëria sot është në krizën më të rëndë demografike që nga koha e luftërave.
Pse?
Sepse mafia politike ka krijuar një vend pa perspektivë.
Ka krijuar një shtet ku:
të rinjtë ndihen të padukshëm,
profesionistët paguhen sa asistentët e kafeneve në Europë,
fermerët nuk kanë treg,
qytetarët nuk kanë drejtësi,
askush s’ka besim në të ardhmen
A thua se është aksident fakti që 800 mijë shqiptarë janë larguar në një dekadë?
Jo.
Është pasojë.
Është faturë.
Është plagë e hapur që e shkaktoi mafia politike me vetëdije.
Sepse një vend bosh është më i lehtë për t’u kontrolluar.
Koha e Nacionalit – jo për kompromis, por për përballje
Unë kam qenë larg, në SHBA, duke parë nga distanca se si vendi im rrëshqiste nga dora. Kam parë shqiptarë që duan të kthehen, por i tremb mungesa e shpresës. Kam parë diplomatë që e duan Shqipërinë më shumë se shumë prej atyre që e qeverisin.
Dhe pastaj vendosa të kthehem.
Sepse ka ardhur koha e përballjes.
Dhe Nacionali nuk vjen për marrëveshje.
Nuk vjen për pazare.
Vjen për të çarë rrethin mafioz që ka rrethuar Shqipërinë.
Ne nuk jemi parti e klasës së vjetër.
Nuk jemi të lidhur me klane.
Nuk jemi borxhlinj të klientëve.
Nacionali është i vetmi projekt politik që mund të ndërtohet mbi:
drejtësi reale,
ekonomi të pastër,
forcim kombëtar,
aleancë të plotë me SHBA-në dhe BE-në,
rivendosje të dinjitetit të shtetit shqiptar.
Takimet – rikthim në vendet ku nisi gjithçka
Takimet me mbështetësit tanë do t’i nis në Universitetin e Shkodrës. Aty ku studentët më kanë ftuar. Aty ku unë në vitin 1991 dhashë një titull që kurrë nuk u nderua si duhet.
U bëj thirrje:
studentëve të rinj,
profesorëve të ndershëm,
dhjetoristëve të vërtetë,
intelektualëve të pavarur,
qytetarëve të lirë,
të kthehemi aty ku e lamë në vitin 1990 dhe ta çojmë deri në fund projektin që atëherë nuk u la të përfundonte: rikthimin e Shqipërisë së lirë.
Do të shkoj në Tropojë, për të parë në sy ata që sot hiqen “mbrojtës të mjedisit”, por dje nuk mbronin as vetveten dhe as qytetin.
Do të vij në Vlorë, ku çdo patriot e di se çfarë është sakrifica.
Do të vij në Jug, në Veri – kudo ku kërkohet e vërteta.
Hija e kuqe është ende këtu – por fundi është afër
Hija e kuqe e tranzicionit, korrupsionit, drogës dhe klientelizmit ende endet në institucione. Por ajo hije nuk ka më forcën që kishte dikur. Sepse shqiptarët po zgjohen.
E vërteta është e thjeshtë:
Mafia politike e ka pasur radhën për shumë vite.
Tani e ka radhën Shqipëria.
Koha e tyre po mbaron.
Koha e Shqipërisë së drejtë po afron.
Koha e Nacionalit ka ardhur.
