Shorti i Botërorit të ardhshëm është një rrjetë me 48 kuti, një fjalëkryq me flamuj e ngjyra. Ja pra një pyetje për zgjidhësit e aftë: a nuk ju duket sikur i keni parë tashmë disa nga ndeshjet e parashikuara në fazën e grupeve? Sigurisht që po, me një kuriozitet jo të vogël: madje tre prej sfidave që do të shohim në qershor… kanë hapur një Botëror në të kaluarën. Jo vetëm kaq: ndeshja e parë e SHBA–Kanada–Meksikë 2026 është luajtur tashmë si ndeshja inaugurale e një Kupe të Botës. Një fjalëkryq i ngjyrosur për t’u zgjidhur me ritmin e deja-vu-së.
MEKSIKË–AFRIKË E JUGUT
Ta zbulojmë menjëherë misterin: Botërori i Amerikës së Veriut do të hapet me Meksikë–Afrikë e Jugut. Domethënë e njëjta ndeshje me të cilën nisi turneu i Brazilit… por me fushat e kthyera: ishte 11 qershor 2010, sytë dhe sidomos veshët na kthehen te Botërori me aromë afrikane. Ai i vuvuzelave famëkeqe dhe i ekspeditës së tmerrshme të axurrëve të Lippit, të eliminuar në grupe. Por 11 qershori ishte ende në fazë embrionale: entuziazmi i Bafana Bafana shpërtheu me avantazhin e firmosur nga Tshabalala, pastaj barazimi i meksikanëve me Marquez. Përfundoi 1-1.
REWIND ME BRAZILIN
Jo vetëm kaq. Zgjidhësit e aftë do të kujtojnë edhe Brazil–Skoci, sfidë që do të gjallërojë Grupin C në Amerikën e Veriut. Mendja kthehet pas te ndeshja hapëse e Botërorit të Francës ’98, kur verdeoro kampionë në fuqi debutuan pikërisht kundër britanikëve: një 2-1 i vuajtur për Seleçaon, që e zhbllokoi menjëherë me Sampaio, por më pas pësoi barazimin e firmosur nga Collins. Duhej autogoli i Boyd për t’u garantuar tre pikët e para Ronaldos dhe shokëve të tij dhe për të dalë me buzëqeshje nga Stade de France. I njëjti impiant ku u kthyen fiks një muaj më pas, për finalen kundër transalpinëve vendas. Por buzëqeshja në atë rast u zhduk.
FRANCË, JA PËRSËRI SENEGALI
Ka edhe një sfidë tjetër që ka shijen e kthimit pas në të shkuarën. Është Francë–Senegal, një big match i shijshëm i Grupit I (ku ka përfunduar edhe Norvegjia e rrezikshme): hapi Botërorin 2002, i fundit ku ndeshjen hapëse e luante kombëtarja kampione e botës dhe jo vendi mikpritës. Dhe ishte një debakël: francezët kishin në vitrinë Botërorin e fundit, Europianin e fundit dhe madje edhe Kupën e fundit të Konfederatave, e megjithatë mbetën me gojë bosh, të ndëshkuar nga goli i të ndjerit Diop. Për Afrikën ishte një faqe e re historie, dymbëdhjetë vjet pas fitores legjendare të Kamerunit kundër Argjentinës së Maradonës në San Siro. Për Francën një zhgënjim i hidhur që përkoi madje me eliminimin në fazën e grupeve.
