Atëherë, le ta themi menjëherë. Në fund të qershorit, çdokush, ndoshta edhe vetë Luciano Spalletti, do të kishte pranuar pa hezitim të mbyllte grupin e Nations League në vendin e dytë, pas Francës duke lënë pas Belgjikën (së bashku me Izraelin), duke siguruar kështu kualifikimin për çerekfinalet. Aq më tepër, ta bënte këtë duke pasur edhe “privilegjin” e disa pengjeve. Por, pas humbjes 1-3 në San Siro kundër Francës, që zhbëri fitoren e madhe në Paris, janë shfaqur disa dobësi që Italia, trajneri dhe lojtarët e tij, e dinë mirë se duhet të përmirësohen patjetër gjatë këtij procesi të rritjes. Më e rëndësishmja? Goditjet standarde të kundërshtarëve.
Në futbollin modern, gjithnjë e më të shpejtë, fizik dhe të paparashikueshëm, një nga statistikat e pandryshueshme është ndikimi i goditjeve standarde në ecurinë e lojës. Një faktor që gjithmonë mund të bëjë diferencën midis suksesit të një skuadre dhe dështimit të një tjetre. Një element themelor i futbollit, që u jep përparësi skuadrave që dinë ta shfrytëzojnë më mirë, siç bëri Franca në rastin e golit të tretë në San Siro kundër Italisë, duke siguruar një rrugëdalje edhe kur kontrolli i lojës dhe zotërimi i topit tregojnë një histori krejt tjetër. Pikërisht këtu të kaltrit duhet të përmirësohen shumë. Por si?
GODITJET STANDARDE NJË PROBLEM
Kundër Francës, Italia pësoi të tre golat nga situata të krijuara nga goditje standarde. Nëse autogoli i portierit Vicario, i shkaktuar nga goditja e dënimit perfekte e Digne, ishte një kombinim i gjestit teknik të kundërshtarit dhe fatit të keq, te dy golat e shënuar nga Rabiot dështimet e lojtarëve të teknikut Spalletti ishin të qarta.
Një hendek fizik dhe përqendrimi kundër nënkampionëve të botës i dha mundësinë ish-lojtarit të Juventusit të shënonte me kokë dy herë radhazi, duke e dërguar topin në rrjetë pas skemave aspak komplekse. Në rastin e golit të parë, topi u dërgua në zonën e vogël pas një goditjeje nga këndi, ndërsa në të dytin, në shtyllën e parë pas një goditjeje të lirë. Këto situata nuk u lexuan paraprakisht nga mbrojtësit italianë dhe nuk u kundërshtuan në mënyrë efektive më pas.
Ky është një problem i njohur në Coverciano, në mesin e një rritjeje të jashtëzakonshme që ka shoqëruar Italinë me shumë fytyra të reja, nga dështimi në Europianin në Gjermani deri te roli protagonisti në Nations League. Në fakt, të gjashtë golat e fundit të pësuar nga Italia, në këtë kompeticion, kanë ardhur nga situata të krijuara nga goditje standarde. Përveç tre golave të pësuar nga Franca, edhe në barazimin 2-2 në shtëpi kundër Belgjikës – që në fund i kushtoi vendin e parë – dy golat e pësuar nga Donnarumma erdhën nga një goditje dënimi dhe një goditje këndi, ashtu si edhe goli pa shumë rëndësi i Izraelit në Budapest (1-2). Të gjitha këto janë sinjale serioze që duhet të mbyten sa më shpejt.
