Frederik Merz, kandidati që po udhëheq garën për t’u bërë kancelari i ardhshëm i Gjermanisë, është duke konkurruar vetëm kundër paraardhëses së tij konservatore: Angela Merkel.
Në një miting të fushatës në qytetin verior të Gjermanisë, Flensburg, Merz e prezantoi veten si antitezë e Merkelit, një kolege kristiandemokrate dhe kancelare me katër mandate, veçanërisht për çështjen e migrimit.
“Ne nuk mund ta bëjmë këtë!” i tha Merz turmës në fillim të kësaj jave, duke luajtur me frazën e famshme të Merkelit të vitit 2015: “Ne mund ta bëjmë këtë!”, frazë që e përdorte gjatë një fluksi të paprecedentë refugjatësh atë vit. Në atë kohë, deklarata e Merkelit simbolizonte “kulturën e mirëseardhjes” proverbiale të Gjermanisë, e cila shfaqi gatishmërinë e saj për të pranuar disa qindra mijëra azilkërkues.
Motivi i Merz për t’u distancuar kaq fort nga trashëgimia e Merkelit është i qartë. Përpara zgjedhjeve kombëtare të vendosura për në 23 shkurt, Unioni Kristian Demokrat (CDU) i qendrës së djathtë të Merz-it është në një luftë të ashpër për të frenuar dezertimin e mëtejshëm të konservatorëve drejt partisë së ekstremit të djathtë Alternativa për Gjermaninë (AfD), dhe e sheh trashëgiminë e Merkelit si një handikap.
Lexo më tej: Musk provokon me editorialin: Ekstremistët e AfD, shpresa e fundit për Gjermaninë
AfD tani po renditet në vendin e dytë me 21 përqind pasi mbështetja ndaj sa është rritur në javët e fundit, por është ende shumë prapa konservatorëve të vendit të parë të Merz, të cilët janë me 30 përqind.
Gjatë fushatës, AfD-ja ka këmbëngulur tek një mesazh i qëndrueshëm: Merz dhe Merkel janë fytyra të ndryshme të të njëjtës medalje. Në konventën e AfD-së në fillim të këtij muaji, për shembull, Alice Weidel, kandidatja për kancelare e partisë, ia kushtoi pjesën më të madhe të fjalimit të saj barazimit të Merz-it me Merkelin dhe paraqitjes së CDU-së si një parti esencialisht të majtë që ka lejuar migracionin dhe kriminalitetin të dalin jashtë kontrollit në Gjermani.
“Ne e njohim CDU-në, e dashur zonja Merkel, dhe ju njohim gjithashtu, i dashur zoti Merz,” tha Weidel. Më pas, ajo u kërkoi gjermanëve të zgjedhin AfD-në, ose siç tha ajo: “Votoni për origjinalin”.
Lexo më tej: Një trashëgimi në pikëpyetje/ Merkel thyen heshtjen me deklarata të forta për botën
Merz e ka tërhequr CDU-në shumë më larg djathtas që kur mori drejtimin e partisë në 2022, jo vetëm për migracionin, por edhe për energjinë dhe ekonominë. Ndërsa Merz e ka kundërshtuar prej kohësh qasjen më centriste të Merkelit, megjithatë, deri më tani ai rrallë ka bërë një kontrast kaq të fortë me të siç bëri në Flensburg.
Gjatë fjalimit të tij, Merz argumentoi se Gjermania po pranon shumë më shumë emigrantë sesa mund të integrojë. Vendi, tha ai, nuk mund të pranojë miliona azilkërkues dhe të sigurojë shkolla, kujdes shëndetësor dhe strehim për ta, “pa marrë parasysh sa shumë përpiqemi”.
“Unë ju premtoj këtë. Nën udhëheqjen time, shifrat do të ulen në mënyrë drastike, sepse ne jemi seriozë në lidhje me kufizimin e migracionit të paligjshëm në Gjermani” – shtoi Merz.
Konservatorët e Merz, si të gjitha partitë e tjera parlamentare gjermane, kanë përjashtuar një koalicion me AfD pas zgjedhjeve, duke mbajtur një mur zjarri rreth partisë së ekstremit të djathtë. Duke pasur parasysh këtë qëndrim, partnerët më të mundshëm të koalicionit të konservatorëve janë të Gjelbërit e qendrës së majtë dhe Partia Social Demokrate.
AfD është përpjekur të përdorë murin e zjarrit për përfitimin e saj, duke sulmuar CDU-në se preferon të qeverisë me partitë e majta.
“CDU i është dorëzuar pa kushte një ideologjie majtiste dhe të gjelbër,” tha Weidel gjatë fjalimit të saj në kongres, duke e quajtur CDU-në një “partinë e tradhëtisë”.
Merz është në një pikë më të vështirë politikisht, duke u përpjekur të dyfishojë mesazhin e tij të ashpër ndaj emigracionit, ndërsa në të njëjtën kohë e distancon partinë e tij nga AfD, një detyrë delikate ndërsa ai përpiqet të largojë përkrahësit e asaj partie.
“Ne nuk mendojmë njësoj si ata,” tha ai për AfD në Flensburg. “Nuk është alternativa për Gjermaninë. Është rënia e Gjermanisë.”
