Itziar González de Arriba është ish-nutricionistja e Real Madrid që ka vendosur të flasë hapur dhe të tregojë të gjithë (versionin e saj) të vërtetën mbi arsyet reale që e shtynë të padisë klubin spanjoll, duke denoncuar ngacmime të pësuara në vendin e punës. Procesi ligjor është ende në zhvillim, por profesionistja nuk ka fshehur detaje në intervistat për mediat iberike, duke shpjeguar fillimisht kontekstin e mosbesimit absolut ku u gjend (“më thanë se isha një kapriço e presidentit”), trajtimin e marrë (“nuk më flisnin, madje edhe kamarierja qeshte me mua duke shërbyer ushqime të ndryshme nga ato që rekomandoja”) dhe një paralajmërim shumë të qartë: të mos ndryshonte asgjë nga metodat e përdorura nga “los blancos”, sepse falë atyre metodave kishin fituar 15 Champions League. Përndryshe… “do të vinte shkarkimi”.
Me pak fjalë, ajo duhej të rrinte e qetë në vendin e saj, pa ndërhyrë në asgjë, por në këmbim do të paguhej njësoj. Ja çfarë i thanë: “Rri në vendin tënd dhe paguhu për të mos bërë asgjë. Nuk duam as ty, as punën tënde”.
“Përzënia” e profesionistes ndodhi, por për arsye të ndryshme dhe shumë më të rënda (mes të cilave edhe një akuzë e rreme për vjedhje suplementesh), ku – sipas versionit të saj – u arrit pas një fushate shpifjeje dhe sjelljesh armiqësore ndaj saj. Çfarë kërkon ajo? Nuk kërkon para, por që t’i vihet drejtësi reputacionit të saj: kërkon vetëm një falje, sepse mendon se ndaj saj është ndërtuar një fushatë gënjeshtrash dhe diskreditimi.
Denoncimi i ish-nutricionistes që paditi Real Madrid
Fizioterapiste, osteopate dhe eksperte e nutricionit, Itziar González de Arriba ka vendosur të sqarojë pse ka çuar në gjykatë Real Madrid dhe e ka bërë duke rindërtuar atë që ndodhi gjatë periudhës kur punoi (ose, të paktën, u përpoq të punonte) te “merengues”. Një vit “ferri” – është shprehja shumë e fortë dhe domethënëse që përdor për të përshkruar atë periudhë të kaluar në një ambient ku puna e saj sabotohej vazhdimisht.
“Në bufetë që shërbeheshin kishte ushqime që i këshilloja kundër – deklaratat e ish-nutricionistes për Marca dhe Radio Euskadi –. Kamarierja më qeshte në fytyrë dhe u thoshte lojtarëve të mos më dëgjonin. Kuzhinieri përgatiste gatimet pa marrë parasysh udhëzimet e mia, duke futur edhe ëmbëlsira para ndeshjeve, të papërshtatshme për atletët. Më tallnin vazhdimisht… edhe në grupet WhatsApp. Mjekët dhe fizioterapistët u thoshin futbollistëve të mos më dëgjonin, nuk më jepeshin informacione për ilaçet apo vitaminat që merrnin, edhe pse këmbëngulja se ishte e rëndësishme të shmangeshin ndërveprime të rrezikshme për shëndetin e tyre”.
González de Arriba kishte mbërritur në një moment veçanërisht të vështirë për skuadrën e drejtuar atëherë nga Carlo Ancelotti, për shkak të problemeve dhe dëmtimeve muskulore të lojtarëve. Ajo ishte kërkuar nga presidenti Florentino Pérez, i bindur nga profili i saj profesional dhe formimi akademik: për këtë arsye i ishte besuar një rol kaq i rëndësishëm në nutricion dhe parandalimin e dëmtimeve. Por shumë shpejt e kuptoi se do ta kishte të vështirë të rezistonte gjatë në një klimë izolimi të imponuar. “Ditën e parë më thanë se isha aty për një kapriço të presidentit, por se dinin si ta manipulonin dhe se do ta bindnin të më shkarkonte duke më përshkruar si të çmendur”.
Këshilla për t’u marrë vetëm me punën e saj: “Paguhu për hiçgjë”
Një situatë e pamundur dhe sabotim i vazhdueshëm. Ish-nutricionistja e përshkruan kornizën duke cituar “këshillën” që i jepej vazhdimisht. Nëse donte të qëndronte, duhej të rrinte në hije.
“Fizioterapistët dhe mjekët më ndalonin në korridore dhe më thoshin: po bën gjithçka gabim, nuk të duam këtu, me ty jemi më keq. As nuk uleshin të flisnin me mua. Si mund të vinte një lojtar për konsultë tek unë, nëse as nuk e dinte që ekzistoja apo ku ndodhesha? Përgjigjja që më jepej ishte: nuk duam as ty, as punën tënde. Shiko sa me fat je, fiton para pa punuar”.
Sa i përket arsyes së padisë, González de Arriba ka dashur të sqarojë motivimin e vërtetë të këtij veprimi: “Nuk kërkoj para, por një falje. Nuk dua asgjë tjetër”.
