Pas një dhjetori pothuajse perfekt, me përjashtim të ndalesës në Napoli, Juventus i drejtuar nga Luciano Spalletti e mbylli vitin nën hijen e Kullës së Pizës me dhuratën më të shumëpritur: tre pikë të “vuajtura”, por thelbësore. Fitorja 2-0 ndaj skuadrës së Gilardinos i ka kthyer bardhezinjtë në rrjedhën e duhur, duke i lejuar të kapitalizojnë pikët e fituara edhe në përballjet direkte për zonën Champions kundër Bolognës dhe Romës.
Seria e fitoreve nuk e ka rregulluar plotësisht renditjen pas nisjes së dobët, por e ka rikthyer Juventus në qendër të garës, duke hedhur bazat për të luftuar baraz me të gjithë dhe, pse jo, me ndihmën e merkatos, për të synuar diçka më shumë. Në Pisa u panë edhe limitet e një skuadre që shpesh kritikohet për mungesë shpërthimi, qarkullimi topi dhe fantazie, përtej talentit të Yildiz në sulm.
Në një mbrëmje jo brilante të turkut, përjashtuar golin disi rastësor në shtesë, Spalletti u detyrua (dhe mundi) të nxirrte nga stoli një tjetër lojtar cilësor si Zhegrova, i cili kur hyn nga pankina shndërrohet gjithmonë në një faktor destabilizues për kundërshtarin. Nga kjo pikë duhet të riniset Juventus në vitin 2026: më shumë cilësi dhe spektakël në manovër, pasi faza mbrojtëse duket tashmë e konsoliduar. Nëse në Pisa fati ndihmoi me traversën e Moreos dhe shtyllën e Tramonit, është po aq e vërtetë se sapo Juventus guxoi pak më shumë, arriti ta shtypë kundërshtarin, të zgjerojë horizontet ofensivë dhe të çlirojë Yildiz nga presioni i tepruar i mbrojtësve të Gilardinos. Guxim në zgjedhje, si nga trajneri ashtu edhe nga klubi, që në merkato duhet të bëjë një përpjekje shtesë për të mbuluar boshllëqet gjithnjë e më të dukshme në organikë.
