Alan Ruschel është një nga tre futbollistët që mbijetuan tragjedinë e Chapecoense dhe nëse sot mund të tregojë ende se çfarë ndodhi në bord të fluturimit para se avioni të përplasej, është sepse fati kishte vendosur që filli i jetës së tij të mos këputej. Ai u shpëtua sepse, sapo u imbarkua, ndryshoi vend brenda kabinës. Kishte vënë re një “në fund të rreshtit të sediljeve”, duke menduar se ai ishte më i miri për të qëndruar në qetësi dhe, ndoshta, për t’u shtrirë pak. Por ardhja e një gazetari që u ul pranë tij u tregua shpëtimtare.
Portieri, Follmann (lojtari tjetër që mbeti gjallë pavarësisht përplasjes), e ftoi të vendosej afër tij. Nuk do ta kishte imagjinuar kurrë se, falë atij këshillimi dhe atij gjesti mirësjelljeje, do t’i shpëtonte fatkeqësisë. Ende sot nuk di t’i japë vetes një arsye, të gjejë një përgjigje të arsyeshme për atë rastësi të palogjikshme, joreale, absurde të fatit. Kanë kaluar 9 vite nga 29 nëntori i vitit 2016, por duket sikur ka qenë dje: disa kujtime nuk të braktisin kurrë. Kurrë. Në moshën 36-vjeçare ish-mbrojtësi i Chapecoense-s mban fanellën e Juventude-s, në Divizionin e Parë brazilian: futbolli i ka dhënë forcën për t’u rilindur.
Ruschel dhe ndryshimi i vendit që i shpëtoi jetën
Nuk ishte ora e tij. Ruschel duhet ta ketë menduar këtë kush e di sa herë gjatë viteve. Është fraza që shpesh përdoret për t’i dhënë një shpjegim (ose të paktën për ta provuar) pasojave të paparashikueshme të situatave të tmerrshme si aksidenti i rëndë ajror në të cilin humbën jetën 71 nga 77 personat e pranishëm në fluturimin që po transportonte Chapecoense-n në Medellín, në Kolumbi, për finalen e Copa Sudamericana.
Ruschel në fushë pas aksidentit ajror të Chapecoense
“E dija që do të ishte një udhëtim i gjatë – rrëfen futbollisti, i cili ka ende përpara syve ato çaste – dhe për këtë arsye do të kisha preferuar të udhëtoja vetëm. Kisha menduar të shtrihesha në një rresht sediljesh në fund.” Pikërisht në atë moment fati i tij mori një drejtim tjetër. “U ngjitëm të gjithë dhe kur erdhi një nga të fundit, një gazetar, ai u ul pranë meje. Nuk e mora mirë, sepse i thashë vetes: Nuk do të mund të shtrihem më. Në atë çast Follmann më pa dhe më thirri që të ulesha pranë tij. Dhe kur avioni u nis, nuk kishte probleme.”
Çfarë ndodhi në çastet e fundit para përplasjes vdekjeprurëse
Ruschel është shumë i kthjellët në përshkrimin e atyre minutave fatale, ka një frazë në veçanti që bie në sy në intervistën për gazetën spanjolle Marca. “Piloti njoftoi se do të uleshim. Bëmë një rrotullim, pastaj një tjetër, dhe asgjë… nuk po uleshim. Papritur të gjitha dritat e avionit u fikën dhe pati vetëm heshtje. Askush nuk bërtiti, nuk pati panik, vetëm atë ndjesinë e ‘çfarë po ndodh?’. Pastaj pati një turbulencë shumë të fortë, alarmi ra brenda avionit… dhe më pas, nuk mbaj mend më asgjë. Imagjinoj se ai ka qenë momenti i përplasjes.”
Kush janë të mbijetuarit e fatkeqësisë së Chapecoense
Alan Ruschel, Jackson Follmann dhe Helio Neto janë të vetmit të mbijetuar të skuadrës. Përveç tyre, shpëtuan edhe dy anëtarë të ekuipazhit (asistentja e fluturimit Ximena Suárez dhe tekniku i fluturimit Erwin Tumiri) dhe një gazetar, Rafael Henzel (i ndarë nga jeta në vitin 2019, në moshën 45-vjeçare, nga një atak kardiak ndërsa luante futboll me miqtë).
