26 Vjet nga Ndërhyrja e NATO-s për Çlirimin e Kosovës: Një Fitorë e Drejtësisë kundër Gjenocidit Serb dhe Sfida e Drejtësisë së Vërtetë
Shkruar nga Flamur Buçpapaj
Sot shënojmë 26 vjet nga ndërhyrja historike e NATO-s për të ndaluar gjenocidin dhe për të çliruar Kosovën nga dhuna dhe persekutimi i egër serb. Kjo ndërhyrje ushtarake, e nisur më 24 mars 1999, ishte një moment i rëndësishëm jo vetëm për Kosovën, por për të gjithë botën, që tregoi se drejtësia dhe njerëzimi duhet të mbrohen edhe me mjete të forta kur pushteti kriminal dhe brutal i një shteti shkatërron jetën e mijëra njerëzve.
Në vitet para kësaj ndërhyrjeje, Serbia e Slobodan Millosheviçit nisi një fushatë të egër kundër shqiptarëve të Kosovës, me qëllim spastrimin etnik dhe shkatërrimin e kulturës dhe identitetit shqiptar. Ushtria dhe policia serbe shkatërruan fshatra, vranë civilë të pafajshëm, dhe dëbuan me dhunë më shumë se një milion njerëz. Masakrat e Reçakut, Drenicës, dhe shumë vendeve të tjera mbetën krime të papranueshme kundër njerëzimit, të cilat kërkonin një përgjigje ndërkombëtare.
Në këtë situatë kritike, SHBA-ja, nën drejtimin e Presidentit Bill Clinton, dhe aleatët e NATO-s morën vendimin për të ndërhyrë ushtarakisht. Ky vendim, megjithëse i diskutuar dhe i sfiduar nga disa vende, ishte një akt i guximshëm politik dhe ushtarak që ndali makinerinë vrastare serbe dhe i hapi rrugën lirisë për popullin shqiptar të Kosovës.
Megjithatë, edhe sot, 26 vjet më pas, drejtësia e plotë nuk është arritur. Një pjesë e rëndësishme e udhëheqësve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, si Hashim Thaçi, Kadri Veseli dhe Jakup Krasniqi, mbahen padrejtësisht të arrestuar dhe në gjyq në Hagë. Këta burra dhe gra, që sakrifikuan gjithçka për lirinë e Kosovës, po përballen me akuza që shpesh interpretohen në mënyrë të njëanshme dhe politike, ndërsa ata që vërtet kreu gjenocidin dhe mizoritë — regjimi serb dhe Millosheviçi — shpesh kanë shmangur përgjegjësinë e plotë dhe nuk kanë kërkuar falje të sinqertë për krimet e tyre.
Kjo është një padrejtësi historike që duhet adresuar sa më shpejt. Në vend që të nderohen ata që luftuan për lirinë dhe dinjitetin e një kombi, ata po përballen me procese që duken se shërbejnë për interesa të tjera, ndërkohë që viktimat e vërteta të gjenocidit ende nuk kanë marrë drejtësinë e plotë.
Kjo situatë e paqëndrueshme është një sfidë e madhe për paqen dhe stabilitetin në Ballkan. Pa njohjen e së vërtetës dhe pa ndëshkimin e krimeve të vërteta, nuk mund të ketë pajtim dhe bashkëjetesë afatgjatë. Për këtë arsye, ne duhet të kërkojmë drejtësi të plotë për viktimat dhe të mbështesim përpjekjet për të ndërtuar ura bashkëpunimi dhe respekti mes komuniteteve.
Ndërhyrja e NATO-s ishte një mesazh i fuqishëm për botën: krimet kundër njerëzimit nuk mund të mbeten të pandëshkuara, dhe ndërkombëtarët kanë detyrimin moral për të mbrojtur të drejtat e njeriut dhe të luftojnë padrejtësinë kudo që ajo ndodh. Falë kësaj ndërhyrjeje, Kosova sot është një shtet i lirë dhe sovran, dhe kjo është një fitore e drejtësisë, e paqes dhe e njerëzimit.
Sot, në këtë 26-vjetor, përkujtojmë me nderim të gjithë dëshmorët që dhanë jetën për këtë kauzë të drejtë, falënderojmë aleatët dhe SHBA-në për mbështetjen e tyre të palëkundur, dhe riafirmojmë angazhimin tonë për drejtësi dhe paqe të qëndrueshme.
Lavdi dëshmorëve të Kosovës! Lavdi SHBA-së dhe NATO-s! Drejtësia fitoi, por puna jonë nuk ka përfunduar.
